پایگاه خبری یاسوج 24

آسمان تمنایت کرد

و زمین هرگز

سپاس گام هایت را ندانست

بزرگ شدی!!

آنقدر که تهران در تو گم شود

ستارگان غزه! / امشب دیگر منتظر نمانید/ انگشت کودکی / برای شمارش شما / به آسمان اشاره نمی‌کند

باران می­بارد اما
استعاره­ ی گل نیست
این­جا مجازِ گلوله­ است
مجوزِ جان گرفتن­ها، تنها همین!
همان است که بود: کبودیِ گونه­ها­ی وطن
و تنِ کودکانی که سربِ داغ را…

ران خفته اعراب عروسکهاى بى غیرت

چرا خاموش مى مانید جهانى مانده در حیرت

و لعنت بر شمائى که هنوز در بند شیطانید

چه ظلمى مى کند ظالم و این را خوب مى دانید

کسی بچه های غزه را نمی بیند

جز تک تیر اندازها

و مادری

که نام کودکش را حسن می گذارد

مرا به جرم کدامین گناه باید کشت؟

چه کرده ام که در این اشتباه می میرم؟

نمک مپاش به زخمم وگرنه می سوزم
نمک مپاش به زخمم که آه..٬می میرم

ای نی‌نامه خوان غربت و تنهایی/ و ای رهسپار غریب جاده‌های عشق/ که بی‌قراریت قرار پرنده‌های مهاجر را می‌رباید/ تو سکوت نجیبانه را در کدام مکتب آموختی

رفقا غسل من ار روغن مایع بدهید تا که موران کنند هلهله و غوغائی /
جای کافور بمالید پنیر بر بدنم تا نماند به دلم حسرت بی کالائی
تا نگویند که این از دهک پایین است گوشه قبر نهید یک سبد کالائی

 رضا قلی نژاد :   ای نازنین منتظرم تا رسی ز راهبرهانی ام  ز همهمه ی سوت و کور چاه یادش به خیر آن همه شاعر شدن به شبیادش به خیر، آن همه خیره شدن به ماه با تو بهار بود زمستان شهرمانبا تو ثواب داشت شبی تا سحر گناه یادی نمی کنی ز من و قلب من […]

انقلاب دل من رنــــــگ خمینی دارد /// من از این مخمل رنگی ، همه بیزار شدم
گرچــــه با هجر رخش ، باد خزان کشت مرا /// از خراســـــــان مددی آمد و بیـــدار شدم

تکلیف تو اما روشن است/ این قصه را تا صبح هم که بگویی ادامه دارد/ فردا روزنامه‌های صبح ورق می‌خورد/ و تو، تنها خبری هستی که هیچوقت تکرار نمی‌شوی.

یه نفر دفتر احساسمه سر پنجره بوه / آخرین برگ گل یاسمه سر پنجره بوه // یه نفر دوش و تیل سوز مو شوخین زه و ره / نامسلمون تیه ی راسمه سر پنجره بوه

نونی که چه اومه وسرم بای که ت رفتی / هر روز و هر شو بتــــرم بای که ت رفتی // رفتی دلمـــــــه عقلمه و هوشمه بردی /دیوونه و گیج و پکـــــرم بای که ت رفتی

ددر (دختر)ایلی مو نمک گیرتم / کشته ی او تاوه و تش تیرتم // بندم بهسیدی و بندیرتم / کنج دلم جاته اگر دیرتم

یکی بود یکی نبود / تو هوای پر دود// تو دل یه کهکشون / هی بگیر هی بکشون

ستاره های دوشنبه همیبشه بیدارند / ستاره های دوشنبه چقدر بسیارند // پس از تو شاید کارمندهای بسیاری / در این اداره بدون دلیل بی کارند