بنابراین نهج البلاغه با قرآن کریم تضادی ندارد و مصادره کردن عبارات آن به منظور قداست بخشی به واژگان سیاسی چون گفتمان «اعتدال و میانه روی» از طرف هر شخصی زیبنده نیست. در غیر این صورت قیاسی شکل می گیرد که هر مدعی اصوالگرایی و اصلاح طلبی با سابقه جریان موسوم به راست و چپ، افراطی و گمراه و باطل است که چنین قیاسی اساساً باطل است.
