آیا حاکم کردن جو خفقان به وسیله ترور شخصیت افراد غیر همسو به وسیله شب نامه های سفارشی، زیبنده جایگاهی است که باید مظهر صبر، تحمل مخالف و محمل تضارب آراء و افکار گوناگون باشند؟ آیا تشکیل جوخه های ترور شخصیت به رهبری برادر باج گیر (ع.ب) برای تسویه حساب با منتقدین برازنده این جایگاه است؟