منفعت طلبی و طایفه گرایی یا اصلاحطلبی و اصول گرایی!

در استان ما نه اصولگرایی به خوبی تبیین شده و به آن عمل می شود و نه اصلاح طلبی.بلکه با شدت و ضعف متفاوت –و صدالبته نه به طور مطلق- این هر دو در عمل به منقعت طلبی تبدیل می شوند.یعنی مهم منافع فردی و حزبی و طایفه ای است نه اصول و نه اصلاح امور.

بازگشت به ۱۹۹۷

غربی ها درباره «روحانی» و فعالیت های سیاسی ایران بعد از رئیس جمهوری او چگونه می اندیشند؟