دخترکان آفتاب، شقایقهای دلسوختهای که چشمانشان زودتر از آنچه تصویرگر چهره دیگران باشند، چشمه خشکیدهای برای رنجی است که اعتیاد این روزهایشان، زنانگی زودرس را پشت به گذشته و رو به آینده نامعلومشان قوز کرده و سرانجامی پوچ را به هیچ امروز گره میزنند.
