پایگاه خبری یاسوج 24

 بهنام عکاشه**

انتخابات گچساران و باشت؛ به جرات می توان گفت یکی از پیچیده ترین پدیده های سیاسی در استان می باشد.

این پیچیدگی بیشتر از آنکه وضعیت سیاسی غلامرضا تاجگردون در آن تاثیر داشته باشد به رقبای اصولگرایش بر می گردد.

در تحلیل انتخابات یاسوج گفته شد آنچه در وضعیت فعلی سرنوشت ساز است تصمیم سید باقر خواهد بود و این البته به این معنا نیست که او برنده انتخابات را مشخص می کند بلکه او می تواند با انتخاب یک روش، بر انتخاب های رقبایش تاثیر بگذارد.

در انتخابات گچساران هم با مطالعه نقشه سیاسی این حوزه به نظر می آید در این دوره نقش ترک ها بسیار سرنوشت ساز می باشد.

تصمیم این دوره قشقائی ها می تواندسرنوشت انتخابات گچساران را تغییر بدهد.

درباره قشقائی ها دو اصل ثابت وجود دارد که تقریبا به صورت قوانین سیاسی در آمده است؛

۱- ترک ها اگر کاندیدا نداشته باشند، به اصلاح طلبان گرایش بیشتری دارند.

۲- ترک ها در صورتی که کاندیدا داشته باشند به جای گرایش سیاسی گرایش قومی را لحاظ می کنند.

این دو اصل همه آن چیزی است که حداقل فعلا سرنوشت انتخابات ۱۳۹۴ را مشخص می کند.

بررسی این دو قانون ثابت، نشان می دهد که برای تاجگردون بهترین حالت نبود کاندیدای ترک زبان است. برای او بهترین تصمیمی که ترک ها می گیرند عدم حضورشان در انتخابات است.

او به درستی این موضوع را در دستور کار خود قرار داده است و احتمالا روی این تاکتیک کار می کند که آنها یا نیایند یا با یک کاندیدای متوسط حتی المقدور اصولگرا به میدان بیایند.

در این صورت او می تواند به جمع آوری آرای سنتی خود در میان قشقائی ها امیدوار باشد و از طرفی مانع افزایش آرای کاندیداهای اصولگرایان شده است.

احتمالا اصولگرایان هم به این نتیجه رسیده اند که حضور مستقل یا تحت ائتلاف ترک ها در هر صورت به سود آنها خواهد بود.

اتفاقات انتخابات ۱۳۹۰ در بین اصلگرایان، گرایش به ائتلاف را بیش از هر زمانی بین آنها پررنگ نموده است. تاجگردون در آن انتخابات آنچنان مدیریت نمود که همه آنها به پیروزی احتمالی تاجگردون راضی تر بودند تا پیروزی رقبای درون حزبی شان. همین سیاست بود که احتمالا جعفری و سیدقدرت از اهرمهای سیاسی و اداری شان علیه کاندیدای چپ استفاده نکردند.

حالا ولی اوضاع فرق می کند. اگر چه اختلافات بین سیدقدرت و جعفری بنیادی است ولی لیدرهای طرفین تمایل عجیبی به ائتلاف نشان می دهند.

واقع این است که جعفری و سیدقدرت و هواداران شان احتمالا به این اعتقاد رسیده باشند که یا هر دو در انتخابات حضور نیابند و در صورت حضور یکی، آن دیگری هم در انتخابات حاضر می شود.

البته جعفری و سیدقدرت در انتخابات های اخیر نشان داده اند که از میانگین رای بالائی برخوردار هستند(تقریبا ۱۷ هزار رای).

آنها حاضر نیستند به این راحتی این رای را به حساب دیگری واریز نمایند.

برای همین هر دو گروه و لیدرهای شان در حال بررسی و مطالعه هستند. مواضع علی اله کرم پور و دکتر رحمانی مبنی بر لزوم «وحدت بدون گزینه» نشان می دهد آنها هیچ عجله ای برای معرفی کاندیدا ندارند.

البته این آرامش شاید نشان دهنده بحران در اصولگرایان نیز باشد و آنها برای اتخاذ یک تصمیم استراتژیک دچار سردرگمی هستند.

در هر صورت میل اجتماعی بدنه اصولگرایان به ائتلاف، به لیدرهای شان نیز سرایت کرده است.

آنها گزینه های زیادی روی میز دارند ولی همین تعدد گزینه ها می تواند در آینده مشکلاتی برای شان بوجود بیاورد.

تاجگردون حتی برای تقویت برخی گزینه های اصولگرا، احتمالا برای حضور در صحنه، به تقویت آنها خواهد پرداخت.

اینکه گزینه های وحدت در میان اصولگرایان بایستی دارای پایگاه رای باشد هم موضوعی قابل بحث می باشد.

گزینه ای که بتواند هم آرای سرگردان سیدقدرت در باشت و هم آرای جعفری در بویراحمد گرمسیر را قانع نماید به این ائتلاف بپیوندند و آنقدر جذاب باشد که آرای این دو به سبد تاجگردون واریز نشود.

هر از گاهی اصولگرایان نام هائی را به میان جامعه پرتاب کرده و از نظر جامعه و بدنه خودشان نسبت به آنها آگاهی پیدا می کنند که به نظر می رسد تاکنون به گزینه ای که بتواند همه آرای پراکنده اصولگرایان را تجمیع نماید نرسیده اند یا نخواسته اند اعلام نمایند.

یداله مرادی، حشمت احمدزاده، شیخ خواجه زاده و زینل زاده کسانی هستند که فعلا نام شان در سیاهه کاندیداهای احتمالی اصولگرایان مطرح است.

اصولگرایان تلاش می کنند این وحدت را به هر قیمتی حفظ نمایند. این را از واکنش رسانه ای آنها به تحلیل هائی در این باره می توان حدس زد.

فولادی ۲۲ هزار رای در سبد دارد و جعفری و سیدقدرت تقریبا ۱۷ هزار رای ثابت دارند.

تاجگردون نیز احتمالا ۲۲ هزار رای و شاید کمی بیشتر داشته باشد و ۱۳ هزار رای مازاد بر رای سنتی او نیز، در دور گذشته به او رای داده اند.

اینکه ۱۳ هزار رای مازاد تاجگردون توسط چه کسی برداشت می شود و ریزش احتمالی رای تاجگردون به کدام سمت و با چه میزانی سرازیر می شود بستگی به عملکرد او خواهد داشت.

علاوه بر اینها تاجگردون رویش هائی نیز داشته است و برخی پایگاه های اصولگرایان را فتح کرده است، که باید دید این رویش ها در میان چه طیفی از اصولگرایان بوده است.

اصولگرایان بهتر از هر کسی می دانند برای شکست غلام تاجگردون، راهی به جز ائتلاف نخواهند داشت.

امری که اگر چه بعید به نظر می رسد ولی حکم حیات را برای آنها خواهد داشت. تاجگردون در صورت غلبه بر اصولگرایان، علاوه بر اینکه به قدرت نمائی سنتی آنان پایان داده است، پروسه ناتمام او در تشکیل طبقه ای اجتماعی به نام چپ جدید(متشکل از اصلاح طلبان و اصولگرایان) در جامعه گچساران نیز شکل می گیرد.(در تحلیلی جداگانه به این مطلب می پردازیم).

اینکه این ائتلاف چه هنگام شکل می گیرد و حول چه کسی، باید صبر کرد و منتظر تصمیم اصولگرایان نشست.

———————————————————————-

** این تحلیل بر این پایه استوار است که غلامرضا تاجگردون در عرصه انتخابات حضور داشته باشد. در این صورت بسیاری از کاندیداهای بالقوه مثل حاج بهرام تاجگردون و هادی زارع پور نمادهای دو طیف عمده از اصلاح طلبان کاندیدا نخواهند شد. بررسی وضعیت اصلاح طلبان در صورت عدم حضور غلام تاجگردون در انتخابات به تحلیلی جداگانه نیاز دارد که به زودی به آن می پردازیم.

در اینباره: انتخابات گچساران و باشت/دو راهی اصلاحات؛حاج بهرام و حاج غلام(۲)

منبع : کبنانیوز