این نکته را به یاد داشته باشیم که چنین نیست که هر کسی قوت حافظه و انبار کردن و تحویل دادن اصطلاحات و محفوظات علمی و ادبی را بدست آورد و آنها را به فراگیران انتقال داد ، معلم است و از تمام منزل و مقام های معنوی و روحانی آن برخوردار است

سایت مردم استان (ک و ب) -لیلا حسین زاده:

در فرهنگ لغت به معنای تعلیم دهنده ، آموزنده ، مدرس ، آموزگار استاد و شیخ آمده است ، در اهمیت مقام همین بس که خداوند متعال نخستین انسانیت است و اساس فرهنگ و معارف بشری خواندن ، نوشتن و سخن گفتن است و آنچه بشر را از سایر موجودات ممتاز می کند همین موارد است ، در واقع عالم آفرینش به منزله مدرسه ای است که افراد بشر به تناسب و تفاوت مراتب ، تفاوتهای فردی و استعدادها ، فراگیران این مدرسه هستند ، در این مدرسه انبیاء و اولیاءعظام شاگردان اول هستند ، بعد از خداوند ، فرستادگان الهی ثانی بشر هستند و در واقع این شاگردان شایسته بر حسب مشیت و عنایت خداوندی به مقام و رتبه معلمی دیگر احاد بشر رسیده اند .

نکته جالب توجه اینکه در تعالیم الهی ، تعلیم کتاب با آموزش و حکمت و درک و شناخت حقیقی همراه است نه صرفاً مفاهیم خشک و بی روح فلسفه . لذا تعالیم در تمام مراتب و مراحل آن وقتی فایده دارد که با حکمت و تدبر و فهم لطایف و دقایق محتویات کتاب همراه باشد و در یاد دادن و یاد گرفتن و کسب علوم و فنون صرفاً خواندن ، نوشتن و به حافظه سپردن مضامین کتاب نیست بلکه درست فهمیدن و درک کردن روح مطالب نیز شرط است . معلم از زبان واسطه فیض الهی ، در ملکوت آسمان ها عظیم خوانده می شود و اسم شریفی است که نفوس مستعد را به آب حیات علم اضافه می کند ، معلم اگر در مسیر ارزشها و آرمانها ی جامعه گام بردارد و کارش الهی باشد در حقیقت  فرزندان معنوی پرورش می دهد و از عقیم بودن بدر می آید و تا آثار وجودش باقی است از آنها بهره مند است که ارتقای درجات معنوی عایدش می گردد ، بدون اینکه از پاداش عاملان به آثارش چیزی کم شود .

علم شخص روح انسان و عمل ویژه بدن او در عالم آخرت است و هر کس به صورت علم و عمل خویش در سرای دیگر حاضر می شود و در این میان این معلم است که می تواند چنین مواهبی را در انسان ها شکوفا سازد و آن ها را به سوی سعادت جاویدان رهنمون نماید . اگر نهال وجود طفل و نوجوانی به دست باغبانی صالح قرار گیرد شجره مقدسی رشد خواهد کرد که ثمرات نورانی و معنوی معلم و متعلم را با هم ارتقاء خواهد داد . از این جهت گفته اند که معلمی شغل انبیاء است و در این شغل که در ساختار سازمانی آموزش و پرورش تجلی یافته است معلم رکن اصلی می باشد که باید از جمیع جهات مورد توجه ، احترام و تکریم قرار گیرد تا با آسودگی ایفای نقش نماید .

اما بسیاری از امور معلمان به خود معلمان محترم بر می گردد ، چرا که اگر تربیت را فراهم نمودن زمینه های بالندگی ، متعادل کردن و بالابردن گوهر آدمی بدانیم و هدف آن را فعلیت بخشیدن به استعدادهای بالقوه آدمی در جهت کمال در نظر آوریم ، بدون شک معلمان در تحقیق این امر بیشترین نقش را دارند و اگر مقصد تعلیم را انتخاب و انتقال عناصر فرهنگی تصور کنیم ، این معلمان هستند که در جوامع گوناگون و در اعصار مختلف در چنین انتقال و انتخابی سهم فراوانی دارند . اگر هدف از پرورش را تزکیه و پاک شدن روح و روان بدانیم ، این معلمان هستند که مراحل این پاکسازی را بر عهده دارند ، با سخنان معلم انسان جانی تازه می گیرد ، با شنیدن کلامش پر می گیرد و پرواز می کند و به آسمان انسانیت صعود می کند کلاس معلم دیده درون را می گشاید و بصیرت آدمی را افزایش می دهد . فروغ بینش معلم روان شاگردان را نوازش می دهد .

در تجلیل از مقام معلم همه انبیاء الهی و امامان معصوم و بزرگان دین و علم تأکید فراوان دارند ، در فرازی امام صادق (ع) می فرماید : تمامی موجودات زمینی ، ماهیان دریا و آسمان برای معلم خوب طلب آمرزش می کنند . اما باید این نکته را به یاد داشته باشیم که چنین نیست که هر کسی قوت حافظه و انبار کردن و تحویل دادن اصطلاحات و محفوظات علمی و ادبی را بدست آورد و آنها را به فراگیران انتقال داد ، معلم است و از تمام منزل و مقام های معنوی و روحانی آن برخوردار است . زیرا که دانش اکتسابی اگر با ایمان ، درست کاری و راست گفتاری حکیمانه مقرون نباشد نه تنها سرچشمه هدایت و رشد نخواهد بود ، بلکه مایه ضلالت است . مقصود و هدف اسلام از تحصیل علم و معارف این علوم اکتسابی در راستای تربیت اخلاقی رشد معنوی و معرفت حقیقی که روح و روان را صیقل دهد می باشد . آن علمی که بر عبادت خدا برتری دارد ، آن عالمی که وارث انبیاء است و مدادش از خون شهیدان برتر است ، یاددادن و فراگرفتن تعدادی تعاریف و فرمول های خشک و انباشتن حافظه از چند اصطلاح جدید نیست ، بلکه علم حقیقی باید مایه صفای روح و روشنایی ضمیر باشد . معلم باید دانش را به دانش آموزان بیاموزد مایه آمادگی ، آرامش درون ، سکینه قلب و سبکباری روح گردد تا شایستگی مقام و منزلت معلمی را بدست آورد .

درس معلم ار بود زمزمه محبتی           جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را

جا دارد معلمان راستین به شغل شریف خود دلگرم و به آن افتخار نماید و آن را با هیچ متاع  دنیایی مقایسه نکنند که ارزش معلمی در معلمی است و بس روایتی از امام حسین (ع) آمده است که «کجا پاداش مالی با آموزش هم برابری می کند»

قدر مجموعه گل ، مرغ سحر داند و بس      نه که هر کور ورقی خواند و معانی دانست

شالوده و پایه آموزشی و تربیتی یک دانش آموز را معلم پی ریزی می کند ، لذا گرامی داشتن معلم ، در واقع گرامی داشتن رکن آموزش و پرورش و معماران فکری جامعه می باشد ، اقتضا می کند به معلم با بصیرت و اعتبار خاصی نگریسته شود . بزرگداشت معلم در روز و هفته خاصی و تکریم از معلم در سمینارها و … نمی تواند قدردان واقعی از زحمات آنان باشد ، در این میان معلمان آموزشی که علیرغم مشکلات فراوان ، تنگ نظری های ناصواب ، تراکم زیاد دانش آموزان ، ملموس نبودن محتوای دروس ، جذاب و با نشاط نبودن فضای مدارس در مناطق محروم و مشکلات فراوان معیشتی به کار طاقت فرسای تدریس آزاد ادامه می دهند و با این نگرش که مسئولیت پرورش نسل آینده را به عهده دارند با اشتیاق درونی و انگیزه های قوی انجام وظیفه می نمایند ، نباید با آنها با نگاه تحقیر آمیز نگریسته شود و آنها را از متن خارج نماید که متأسفانه در بعضی مدارس و مناطق آنها را  از متن به حاشیه برده اند و کوچکترین احترام معلمی از جانب بعضی مدیران برایشان قائل نیستند تا چه رسد به دیگران ! این نوع رفتارها با این قشر فرهنگی که در هر صورت به تعلیم و تربیت مشغولند و می روند تا در جرگه شغل مقدس معلمی در آیند، در آینده متوجه همه مراکز علمی آموزشی خواهد شد که آثار زیانباری را در پی خواهد داشت .

باید به معلمان به  عنوان یکی از ارکان مهم ، اثرگذار و تعیین کننده در نظام آموزشی به شمار آیند و فعالیتهای آنان با دیدگاههای محدود و بخش نامه های تقویمی و مصرفی محصور  تحت الشعاع قرار نگیرد ، پیش بینی های سنجیده در بکارگیری با پشتوانه های علمی و ارزشی و اعزام به دوره های ضمن خدمت با در نظر گرفتن نیازهای معنوی ، شغلی و معیشتی معلمان می تواند در این خصوص مؤثر باشد . در بررسی مشکلات معلمان اگر چه کمبودهای مالی خود نمایی می کند ، اما اعطای عزت حرفه ای به آنها کمتر از مطالبات مادی نیست و مشکل اصلی آنان احیای حقوق آموزشی و پرورشی و منزلت حرفه ای و معنوی آنان در مدارس است و لابد این قشر خواه و ناخواه در امر تعلیم و تربیت آن هم به صورت زیر بنایی  سهیم هستند و به آنها باید به عنوان ارکان  آموزش و پرورش توجه شود .// لیلا حسین زاده  دبیرادبیات فارسی متوسطه