اسم بیشتر از ۵۰۰ نفر دانش آموز توش نوشته شده میان سر صف و به یکی از دانش آموزا میگن بیا بالا و یه اسمو بیار بیرون؛ از بین اون همه دانش آموز اسم سکینه میاد بیرون

قرعهسایت مردم استان (ک و ب)- ؛

: بگذار یه رازی رو بهت بگم،
برگزیده بودن درست مثل عاشق بودنه
هیچ کس نمیتونه بگه که تو عاشق شدی یا نه، بلکه خودت اون رو در اعماق وجودت احساس میکنی!
با پوست و استخوانت حس میکنی!

-وقتی نئو به دیدن پیشگو رفت.

می گفت سوم راهنمایی که بوده یه روز معلمای تصمیم می گیرن از بین اون همه به یه نفر جایزه بدن. روز موعود با یه سطل بزرگ که اسم بیشتر از ۵۰۰ نفر توش نوشته شده میان سر صف و به یکی از دانش آموزا میگن بیا بالا و یه اسمو بیار بیرون؛ از بین اون همه اسم سکینه میاد بیرون و جایزه ای که می تونست تا مدتها نقل مجالس همه بشه به سکینه تعلق میگیره.

چند روز پیش سکینه معلم پرورشیشو بعد از ۱۷ سال می بینه، معلم بهش میگه تو تمام کاغذای سطل اون روز فقط اسم تو نوشته شده بود!!!

کاری ندارم به اینکه سکینه بچه خوبی بوده و معلما تصمیم میگیرن برا تشویقش بهش جایزه بدن و تمام تلاششونو کردن تا با کمترین هزینه رضایت همه رو جلب کنن و بچه ی خوب مدرسه جایزه ای که حقش بوده رو بگیره؛ بحثم اینه که کسی که تو اون مجلس خورده خودِ سکینه بوده! یعنی در حالی که فکر می کرده بین اون همه دانش آموز شانس بهش رو کرده و اونقد خاص بوده که تونسته با مغناطیس وجودش دست قرعه رو به سمت خودش بکشه، می فهمه تمام اون لحظات یه نمایش بیشتر نبوده!

حالا همش فکر می کنم کدوم برگزیدگی جذاب تره؟ برگزیده شدن به وسیله معلما یا برگزیده شدن به وسیله قرعه؟

وبلاگ: امروز نوشت