- تاریخ ، تاریخ معاصر
- سهشنبه 23 جولای 2013 - 02:07
تنگ تامرادی یا گورستان گمنامی در تاریخ
سر لشکر شیبانی که نمی دانست با چه مردان ذی شعور و مقاومی روبروست برای حمله به این سرزمین راه بویراحمد را در پیش گرفت و با قدرت نظامی خود،در تپه ها و دره های تنگ تامرادی آرایش نظامی چید.
سایت مردم استان (ک و ب)، سعید پرندوار: سرزمین کوهستانی کهگیلویه که از دیرباز با تاریخ تهاجمات و نبرد های ایران گره خورده و به سبب بسته بودن محیط کوهستانی و تحت همین انگیزه مردانی دلیر و جنگجو در آن رشد یافته که با خوی کوهستانی پرورش یافته اند .
گرچه مظهر صلابت، ابهت، و قدرت بی مثال ایل بویر احمد در جنوب مردانی بودند که در اثر سازگاری و کوهستانی بودن دیارشان و با شجاعت و دلیری که مولود همان آب و هوا بود توانستند ایل خود را تارک جنوب کنند.
در فاصله ی بین سالهای ۱۳۰۷ (ه ش) تا ۱۳۰۹ (ه ش) دولت در صدد حمله به کهگیلویه و بویر احمد برآمد و یکی از عظیم ترین تدارکات نظامی در تاریخ جنوب خود را تدارک دید، برای این مقصود از چهار جهت جغرافیایی ارتش و چریکهای ارتش همسایه حمله ور گردیدند .
در سال ۱۳۰۹ رضاه شاه پهلوی و بسیاری از ایلات جنوب ایران، نبرد خونینی را علیه بویراحمد آغاز کردند . ارتشی از بزرگ ترین نیرو های خود،ده ها هزار سرباز، افسر و چریک، تعدادی قبضه توپ و چندین فروند هواپیمای جنگنده برای حمله در اختیار گرفتند در این جنگ ارتش ضمن در اختیار گرفتن امکانات نظامی ــ صنعتی فوق العاده ، بطور عظیمی از منابع انسانی ایلات جنوب نیز استفاده کرد .
سر لشکر شیبانی که نمی دانست با چه مردان ذی شعور و مقاومی روبروست برای حمله به این سرزمین راه بویراحمد را در پیش گرفت و با قدرت نظامی خود،در تپه ها و دره های تنگ تامرادی آرایش نظامی چید.در آن تنگه ی مخوف محرکات وطن پرستانه ی ایل بویر احمد غرایز دلاورانه ی آنها را تحریک نمود. نبرد تنگ تامرادی پایان و مقصود شبیخون های نیمه شب ،پیکار خُرد کننده و گلوله باران ارتش توسط مردان بویراحمد بود .
در نهایت به دستور شیبانی و فرماندهان تحت امرش صدای طبل امان در اعماق جنگلهای سرد و بکر تنگ تامرادی طنین انداز شد . از گوشه و کنار صدای تسلیم شدن سربازان و افسران شنیده می شد. این جنگ چنان نتایج شوم و نا میمونی به بار آورد که بیش از پیش بویر احمد را به عنوان عاملان وحشت در جنوب درآورد .
بایستی به عنوان مکملی مهم در این فصل وجد آور و غم آفرین افزود که تسلیم شدن و عقب نشینی سرلشکر شیبانی و بقایای نیروی های تحت فرمانش شجاعانه ترین شاهکار او بود که طی دوره ی اردو کشی اش به سرزمین بزرگترین سرداران جنوب در همه ی دوران های جنگی،به انجام رسید. تنگ تامرادی با کیلومترها طول و عرض در حاشیه رود خانه ی شور آفرین به همین نام که در قلب و احساس هر بازدید کننده ای جریان دارد .
(تنگ گورستانی بزرگ و دیار خاموشان و غریبان نام آشنا و دور از وطن شد.)
تنگ، نامی که در اعصار و قرون گذشته مردان بزرگی را بلعیده و یادآور خاطرات گمنامانی در میان مفقودان تاریخ انسانیت است.
روزنامه ها، مجلات،ماه نامه ها و دیگر نوشته های رسمی کشور، سالهای سال تا امروزه،جنگ تامرادی را به رشته ی تحریر در آورده و از آن به نام دره ی خون و مرگ نام می برند …