آپرچمت بالا که حتی یک رأی تو نه از سر تخریب جمهوری اسلامی و زیرپا گذاشتن ارزش‌های انقلاب اسلامی به دست آمد و نه از سر عوام‌فریبی و قول‌های چرب و چیل.

سعید جلیلی در مصلای یاسوج 14سایت مردم استان ( ک و ب): : وقتی اولین بار با دوستان نشستیم تا ببینیم برای تبلیغ دکتر جلیلی چه می‌توانیم انجام دهیم٬ بعضی دوستان پر از شک و تردید بودند. نه من‌باب صلاحیت ایشان٬ بلکه در خصوص رأی‌آوری‌شان. اینکه: «جلیلی هیچ هیجانی در مردم ایجاد نمی‌کند٬ جلیلی خیلی آکادمیک حرف می‌زند٬ جلیلی خیلی خودش هست٬ خیلی حزب‌اللهی‌ست٬… این‌طوری او رأی نمی‌آورد و امثالهم.»

هرچند ما سعی می‌کردیم به دوستان انگیزه دهیم و با موضوعاتی مثل «تلاش برای اصلح»٬ آنها را متقاعد کنیم٬ اما ته دل خودمان آگاه بودیم که جنس دکتر جلیلی٬ جنس این نیست. او زیادی خالی از خرده شیشه است. زیادی خالص است. زیادی بی شیله پیله است.

همان‌طور که از اولش به ما گفتند: «دکتر جلیلی٬ دغدغه‌ی رأی‌آوری ندارد.» و این یعنی٬ گربه را دم حجله کشتن. و این یعنی٬ نه خبری از قول‌های صد روزه و شش ماهه و دو ساله است٬ و نه خبری از رنگ و لعاب. حتی خبری از کلید و دستگیره هم نیست. چون قرار نیست به هر شکلی شده رأی بیاوریم.
قرار نیست کل تاریخچه‌ی را الک کنیم و بر ویرانه‌اش ایستاده٬ خود را تنها منجی مملکت معرفی کنیم. قرار نیست دولت نهم و دهم را بدترین دولت تاریخ ایران از زمان مادها تا امروز بیان کرده و دولت خود را سازنده‌ی مدینه‌ی فاضله نشان دهیم.
حالا این‌ها به کنار٬ از ما پرسیدند و ما هم از ستاد مرکزی پرسیدیم: «دکتر جلیلی٬ شعارش چیست؟» یعنی هسته‌ی اصلی وعده و وعیدهاش کدام است؟ تا مدت‌ها٬ نه ما جوابی به دیگران می‌دادیم و نه دیگران به ما. تا اینکه کم‌کم دست‌مان آمد «آزادسازی ظرفیت‌ها» را می‌توان به عنوان شعار اصلی دکتر جلیلی مطرح کرد. اما این شعارسازی کجا و شعارسازی دیگران کجا.
خوب٬ آقا سعید! خودت و ما خوب می‌دانستیم که «رأی پاک» هزینه دارد. هزینه‌ای که تا به حال٬ در برخی از انتخابات‌های دیگر هم پراخت کرده‌ایم. و آن هزینه چیزی نیست جز «رأی‌نیاوردن». اما به درک که رأی نیاوردی. آقا سعید٬ پرچمت بالا که در طول تبلیغات٬ هیچ‌کدام از کاندیداها را تخریب نکردی٬ هرچند نقد‌های نصفه و نیمه‌ات را هم تحمل نکردند و بی‌عرضگی‌های داخلی را به پای مقاومت تو و تحریم‌ها ریختند تا شاید رأی مردم درگیر معاش را جمع کنند. آنجا که در مقام نقد دیگر نامزدها برآمدی، در حقیقت دفاع از خود نبود، دفاع از مظلومیت و حقانیت انقلاب اسلامی بود.
آقا سعید٬ پرچمت بالا که حتی یک رأی تو نه از سر تخریب جمهوری اسلامی و زیرپا گذاشتن ارزش‌های انقلاب اسلامی به دست آمد و نه از سر عوام‌فریبی و قول‌های چرب و چیل. حتی کسی از سر «شاید درست شود» هم به تو رأی نداد. چون در وعده دادن٬ کاملا محتاط عمل کردی و بیشتر از احتیاط٬ واقع‌بینانه حرف زدی.
تو نشان دادی که می توان هم در مناظره های انتخاباتی شرکت کرد و هم «اخلاق«را زیر پا نگذاشت. تو نشان دادی می شود «اخلاق» را به قربانگاه «سیاست» نبرد و آن را ذبح کرد. تو نشان دادی هم می توان از عملکرد دولت ها انتقاد کرد و هم در عین حال، موجب تضعیف انقلاب اسلامی نشد. حتی اگر همه اینها به قیمت رأی نیاوردن تو تمام شود. اصلا تو از ابتدا هم برای «رأی نیاوردن» آمده بودی نه رأی آوردن. وگرنه کیست که نداند با این حرف ها نمی شود رأی جمع کرد!
در هر صورت٬ ما بجای همه‌ی کسانی که باید بخاطر «رقابت پاک» از تو تشکر می‌کردند و نکردند٬ تشکر می‌کنیم. پرچمت بالا آقا سعید که هنوز برای ما «بزرگ پرچم‌دار » هستی.