پایگاه خبری یاسوج 24

سایت مردم استان ک و ب – پیاده رو
حسن عباسی را به جرات می توان، قدرت مند ترین جریان سازِ بعد از جنگ نامید.
اینکه او چه مدرک تحصیلی دارد یا کدام کتاب را نوشته است در مقابل گفتمانی که از اوایل دهه هشتاد تولید کردسوالاتی بی ارزش و گمراه کننده است.
هاشمی رفسنجانی در نامه ی معروف به “نامه ی بی سلام” که بعد از انتخابات هشتاد و هشت نوشت، به سخنرانی ای اشاره می کند که در اوایل دهه هشتاد در مشهد انجام پذیرفت، در شلوغی های آن سال کسی به این قسمت از نامه ی هاشمی توجه نکرد.
فقط هاشمی رفسنجانی فهمیده بود که سخنرانی اوایلِ دهه هشتادِ حسنِ عباسی (علیه فروش دختران ایرانی در کشورهای جنوب خلیج فارس) بود که جرقه ی ایجادِ آن حرکاتِ عظیم مردمی را در دهه ی هشتاد زد و بعد از پانزده سال نهالی که او کاشت و مثلِ یک باغبانِ دلسوز پرورشش داد حالا به درختی تنومند تبدیل گشته و یکی از دو گفتمانِ غالبِ کشور است، ( سخنرانی  ای که به خاطرش مجبور شد در تمامِ دهه هشتاد در راهروهای دادگاهها از انقلابی که آغاز کرد دفاع کند).
آنهایی که از نزدیک درس گفتارهای حسن عباسی را دنبال کرده اند خوب می دانند که او چه بلایی بر سر جریانِ غرب گرای ایران آورده است. حسن عباسی، هم او که سالهاست تنها تریبونش خانه ای، در خیابانِ نیرو هوایی تهران است، برای سخنرانی هایش پول نمی گیرد و هر جای ایران که سخنرانی داشته باشد، با اتوبوس هایی می رود که خودش هزینه ی بلیط اش را پرداخته است.
سالهاست که جریانِ غربگرای ایران، تلاش دارد تا هزاران جوانِ منتقدِ خود را با برچسب های پایداری و احمدی نژادی تعریف کند، غافل از اینکه رویشِ نسلِ جدیدِ گفتمان ساز و منتقد، ریشه در کلاس های طبقه ی زیر زمینِ همان خانه ی قدیمیِ میدانِ لوزی در خیابان نیروهوایی تهران دارد.