هشت سال است که هرگاه به آذرماه دانشگاه یاسوج نزدیک می‌شویم ناگهان دلمان می‌گیرد از ناملایمتی‌ها در قبال بزرگ مردی از مردان این سرزمین. بعد از آن تشییع با شکوه شهید گمنام دانشگاه یاسوج با خودمان فکر می‌کردیم که از این پس مکانی مقدس برای درد دل دانشجویان، برای آرامش،برای کمی خلوت کردن مهیا شده. اما نه! اینطور نشد.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی یاسوج ۲۴، امیرحسین دهبان نژادیان دانشجوی دانشگاه دولتی یاسوج، در دلنوشته ای خطاب به مسئولین این دانشگاه اعتراض خود را به غربت هشت ساله شهید گمنام این مرکز علمی اعلام کرد.

“دردشان را نکشیدم، کاش با رفتارهایمان درد بر دلشان نمی گذاشتیم”
بسم رب الشهدا
هشت سال است که هرگاه به آذرماه دانشگاه یاسوج نزدیک می‌شویم ناگهان دلمان می‌گیرد از ناملایمتی‌ها در قبال بزرگ مردی از مردان این سرزمین. بعد از آن تشییع با شکوه شهید گمنام دانشگاه یاسوج با خودمان فکر می‌کردیم که از این پس مکانی مقدس برای درد دل دانشجویان، برای آرامش،برای کمی خلوت کردن مهیا شده. اما نه! اینطور نشد.
در رابطه با مکان یابی مزار شریف شهید گمنام که بدون کار کارشناسی انجام گرفته و این مکان مقدس را از دل دانشگاه و از میان دانشجویان به مکانی پرت انتقال دادند جای صحبت زیاد است، اما ذکر چند نکته ضروری است. هر ساله مسئولین دانشگاه چه در این دولت چه در دولت قبل قول‌هایی برای به سرانجام رسیدن این بنای مقدس می‌دهند که فقط در حد شعار و حرف باقی مانده است. مگر نه اینکه این شهدا با تمام وجودشان برای آرامش این کشور سینه سپر کردند و جان خود را در دفاع از این کشور فدا کردند؟ آیا آرامش و آزادی و تحصیل کردن خود را در این دانشگاه و … را مدیون این شهدا نیستیم؟ آیا مسئولینی که بر صندلی های مدیریت خود تکیه زده‌اند این صندلی را مدیون این شهدا نمی‌دانند؟

شهید گمنام دانشگاه یاسوج
شهید گمنام دانشگاه یاسوج


آیا مسئولین این دانشگاه بعد از گذشت ۸ سال از خاکسپاری این شهید و این همه وعده همچنان می‌خواهند چشمان خود را به روی این بی حرمتی به ساحت مقدس این شهدا و مطالبه دانشجویان ببندند؟
کسی تا به حال از شما مسئولین نپرسید بودجه این مکان کجا رفته است و صرف چه کاری کردید؟ آیا برنامه های فرهنگی را باید کنار گذاشت؟ آیا فرهنگ ایثار و شهادت را باید کنار گذاشت؟
سخن ما دانشجویان این‌است که این شهدا نیاز به کاخ ندارند و از اول با یک بنای عظیم مخالف بودیم ولی اینطور نیمه کاره رها کردن این مکان مقدس بی حرمتی است که قابل گذشت نیست. این مکان ظرفیت‌های کافی برای انجام کارهای فرهنگی را دارا می باشد و نباید به سادگی از کنار آن گذشت.
از مسئولین مربوطه می‌خواهیم که هرچه سریعتر نسبت به تکمیل کردن این بنّای مقدس اقدامات لازم را انجام دهند.
یادداشتی از امیرحسین دهبان نژادیان دانشجوی دانشگاه دولتی یاسوج