در استان کهگیلویه بویراحمد به دلیل فعالیت بسیار کم شرکت های دانش محور اصلا بستر اشتغال برای بیشتر فارغ التحصیلان توانمند وجود ندارد و درِ ارگان های دولتی هم برای اغلب این فارغ التحصیلان توانمند هم دری قفل شده است

سایت مردم استان (ک و ب)- روح الله امیدوار:

برای استانهایی مثل کهگیلویه و بویراحمد که مارک محرومیت سالها بر برند آن چسبیده و انگار حالا حالا ها قرار نیست دست از سر آن بردارد لزوم برون رفت از چنین وضعیتی مستلزم یک جهاد علمی می باشد.پیچیدگی بروکراسی اداری،اقتصادی،سیاسی در سطح کشور آنقدر هست که نمی شود چنین مشکلی را در طی یک پروسه زمانی کوتاه از پیش رو برداشت.لذا در رفع مشکل محرومیت درصدی دست خودمان است.یکی از مولفه هایی که بوسیله خود مردم یک مجموعه تعیین می شود مولفه علمی است که می شود در صورت وجود بستر لازم از طریق علم چندین پله از نردبان را یکجا طی کرد.در یک کلام راهگشای بسیار مهمی در رفع معضل محرومیت می باشد

اشتغال در رفاه مردم جامعه ما، نقش بسیار مهمی دارد. انسانها بخش عمده ای از هویت خود را از آن می گیرند و بنابراین اشتغال، در شکل گیری خودانگاره اشخاص (تصویری که شخص از خویشتن در ذهن خود دارد) نقش چشمگیری دارد. برای کسانی که وظیفه دارند به ایجاد اشتغال کمک کنند، واجب است که اطمینان حاصل کنند دانشجویان از آمادگی کافی به منظور ورود به بازار کار، برخوردار هستند

الوین تافلر در کتاب موج سوم می نویسد: بشر با شتاب زیادی به سوی آینده ای نامطمئن و ناشناخته کشانده می شود که نه شناخت درستی از آن دارد، نه به هیچ وجه برای رویارویی با آن آماده است و نه برای این مواجهه خط و مشی درستی دارد. وی نظام های آموزشی را مهم ترین عامل تحول و دگرگونی برای آماده سازی انسان ها، جهت درک و پذیرش تغییرات و قبول مسئولیت های خطیر معرفی می کند و این همه در حالی است که هنوز نظام آموزش عالی کشور با مشکلات بسیاری در سیستم خود دست به گریبان است. اگر چه در شرایط فعلی و با فراگیر شدن نظام اطلاعاتی در سطح بین المللی، انجام فعالیتهای شغلی، بهره مند بودن از دانش و مهارت کافی را می طلبد و شرایط لازم برای کسب موفقیت در بازار کار، حفظ رابطه شغلی و تحصیلی در کنار هماهنگ کردن مستمر آموخته ها با دانش روز است، با این حال به نظر می رسد بی توجهی نظام آموزش عالی بعضی از کشورها نسبت به این موضوع، توانمندی مورد نیاز و قابل قبول برای انجام فعالیت ها و افزایش میزان بهره وری فارغ التحصیلان در آن حاصل نشده است.این در استان ما وقتی نمود بیشتری پیدا می کند که بخش عمده محیط های علمی استان را دانشگاههای بخش خصوصی تشکیل داده اند که جامعه آماری بالایی از فارغ التحصیلان خروجی این دانشگاهها  می باشند.دستیابی به اهداف توسعه نیازمند توجه ویژه به نتیجه آموزش دانشگاهی یعنی فارغ التحصیلان است و همین مسیله موضوع توانمندسازی شغلی فارغ التحصیلان (Enhancing Graduate Workability) را که در سالهای اخیر در کشورهای پیشرفته جهان اهمیت بسیاری یافته است و در حقیقت یک اولویت کلیدی برای آموزش عالی آن کشورها به حساب می آید، مطرح می کند.

به طور کلی توانمندسازی یعنی افزایش توانایی های دانشجویان به گونه ای که آنها به بهترین نحو بتوانند به حرفه مورد نظر خویش برسند و در آن موفق باشند. برای بدست آوردن درک مناسبتری از توانمندسازی باید تفاوت میان توانمندی شغلی (Workability) و اشتغال (Employment)را درک نمود. اشتغال یعنی داشتن کار، درحالیکه توانمندی شغلی یا قابلیت اشتغال یعنی ویژگی هایی که برای شروع، حفظ و پیشرفت در کار ضروری است. بنابراین می توان گفت که توانمندسازی یعنی کمک به ایجاد توانایی در جهت اشتغال اولیه، حفظ شغل و (در صورت نیاز) یافتن شغلی دیگر.

امروزه موفقیت در چنین فرآیندی می تواند کلید بازگشایی در قفل شده اشتغال در بحبوحه تغییرات سریع و غیر قابل پیش بینی در ساختارهای اقتصاد و اشتغال باشد. بدون تردید دانشجویان انتظار دارند با فراگیری مهارتهای لازم در طول تحصیل بتوانند پس از فارغ التحصیلی شانس خود را برای اشتغال در بازار کاری که روز به روز در حال رقابتی شدن است، افزایش دهند. از سوی دیگر دولت نیز به دنبال تقویت نیروی کار تحصیل کرده و با معلومات است تا سطح ملی رفاه اقتصادی ارتقاء یابد. تمام این موارد به روشنی ضرورت پرداختن به توانمندسازی شغلی را نشان می دهند.

در استان کهگیلویه بویراحمد به دلیل فعالیت بسیار کم اصلا بستر اشتغال برای بیشتر فارغ التحصیلان توانمند وجود ندارد و درِ ارگان های دولتی هم برای اغلب این فارغ التحصیلان توانمند هم دری قفل شده است.با مطالعه ای که اینجانب در بسیاری از استانهای غیر محروم داشته ام اغلب آموزشگاههایی که بعضا مدارک بین المللی هم ارایه می دهند با تفاهم نامه ای که با دانشگاهها و سازمانهای دولتی انعقاد می کنند وظیفه توانمند سازی فارغ التحصیلان را در رشته های مختلف بر عهده می گیرند.این نقیصه در استان را یک نهاد باید استارت بزند که مطمئنا با استقبال دانشجویان استان روبرو خواهد شد که تشنه آموختن دانش کاربردی در رشته تخصصی خود می باشند.این مهم در رشته های فنی مهندسی مثل کامپیوتر و فناوری اطلاعات ضرورت بالاتری پیدا می کند.همه اینها وقتی تحقق پیدا می کند که در استان برای چارتهای شغلیمان به دنبال توانمندی علمی باشیم و شغل علمی را بر تیم بندی سیاسی ترجیح دهیم.

نتیجه اینکه در استان باید به ضرورت توانمندسازی فارغ التحصیلان پی برده شود. با این حال گاهی اوقات اجرای سیاستهای اشتغال با محوریت توانمندسازی بسیار سخت و مشکل به نظر می رسد،ولی با برخی فرهنگ سازیها می توان به آن رسید.