رسول اکبری گفت: «خط ویژه» از معدود فیلم‌های امسال سینمای ایران است که هنگام قصه‌گویی، شرمنده نیست و کارگردان سرش را بالا گرفته و داستانش را پیش می برد.

 این منتقد بزرگ سینمای ایران اظهار کرد:«خط ویژه» حکایت یک انتخاب درست از یک کارگردان جوان است. «مصطفی کیایی» در میانه‌ی جشنواره‌ای که ظاهراً قریب به اتفاق کارگردانانش روی صندلی کارگردانی، رویای قدم زدن روی فرش قرمز جشنواره‌ها را داشته‌اند، آرزوی صف کشیدن مردم جلوی گیشه‌ی سینماها را در سر پرورانده و از همین رو، به جای ساخت یک فیلم تلخ افسرده‌ی سرد با متلک‌های کلیشه‌ای، فیلمی گرم، مخاطب‌پسند، تند و تیز و هوشمندانه ساخته است.
وی از هدف کارگردانان در ساخت فیلم سخن به میان آورد و گفت: در ساخت فیلم کارگردان انتخابش را می‌کند و تصمیم می‌گیرد مخاطب را هدف قرار دهد، باید داستان بگوید. بدون لکنت و با ضرباهنگ مناسب. نباید داستان از عرض گسترش پیدا کند. نباید با قرار دادن تعداد زیادی نمای طولانی سیگار کشیدن و خیره خیره نگاه کردن کاراکترهای اصلی، قصه‌ی ۴۰ دقیقه‌ای را ۹۰ دقیقه کش داد. «مصطفی کیایی» این نبایدها را در فیلمش رعایت کرده است.
اکبری در ادامه افزود: «خط ویژه» از معدود فیلم‌های امسال سینمای ایران است که هنگام قصه‌گویی، شرمنده نیست و کارگردان سرش را بالا گرفته و داستانش را پیش می برد
این منتقد سینمایی به مضمون فیلم مصطفی کیانی اشاره کرد و اذعان داشت: دیالوگ‌های پیش‌برنده و بامزه جایگزین سکوت‌های مرگبار شده است، فیلمنامه‌ی کلاسیک دارد و بالاخره چند ضد قهرمان. و البته هر کس که فیلم‌های امسال جشنواره را رصد کرده باشد، فقط ارزش این موارد را خواهد دانست. هر چند فیلم آن اندازه که لازم است، عمق ندارد و در بیان مضمون فیلم، بیش از حد مستقیم‌گویی می‌کند.
انتهای پیام/ح.ع