- اخبار ، اخبار سایت ، یادداشت ، یادداشت فرهنگی اجتماعی
- یکشنبه 22 دسامبر 2013 - 08:12
خطرات کاهش جمعیت و تهدیدات برعلیه زبان و فرهنگ ایرانی
ترکیه که حدوداً با ایران در یک سطح جمعیتی قرار دارد با یک برنامه مدون و در چارچوب اهداف بلند پروازانه خود به دنبال افزایش جمعیت بوده و نخست وزیر این کشور یعنی اردوغان به صراحت از برنامه افزایش جمعیت ترکیه دفاع نموده و داشتن حداقل سه فرزند را وظیفه هر زن(خانواده) ترکیه‌ای دانسته است.
در عصر کنونی با توجه به رویدادهای عینی و قابل مشاهده و نیز بر اساس نظریه پردازی پرفسور جوزف نای، به کارگیری توان نظامی و زور که در قالب قدرت سخت( Hard Power) قرار می‌گیرند بدون توجه به مزایا و به کارگیری توان فرهنگی که در قالب قدرت نرم (Soft Power) تعریف می‌شود، نمی‌تواند تنها عامل اقتدار دولت‌ها باشند. چنانچه جوزف نای بعد از سال‌ها توضیح، تفسیر و گسترش بحث قدرت نرم در سراسر جهان، اکنون به همکاری و هم پوشانی یا نیاز همزمان دولت‌ها به قدرت سخت و قدرت نرم پرداخته و نتیجه ترکیب این دو قدرت را “قدرت هوشمند”(Smart Power) نام نهاده است.۱
اما ایران کنونی نیز که در هر دو بُعد قدرت سخت و قدرت نرم دارای ادعاها و البته استعدادهای بالقوه بسیاری است، در بالفعل سازی این استعدادها و منابع قدرت دارای مشکلات و نارسایی‌های است.
آیا جمعیت ایران برای حفظ قدرت ایران در منطقه و جهان کافی است؟
آیا کنترل و بلکه کاهش و پیری جمعیت ایران می‌تواند به توسعه و برتری ایران منجر گردد؟
نقش فرهنگ و زبان فارسی در رشد و توسعه ایران، کجاست؟
آیا فرهنگ، زبان و نژاد پارس (ایرانی) در خطر نابودی هستند؟
ایران در حال حاضر حدود ۷۷ میلیون نفر جمعیت دارد که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ نزدیک به ۶ درصد این جمعیت بالای ۶۵ سال سن داشته و هر سال نیز به این درصد از جمعیت پیر کشور افزوده شده و بر اساس پیش‌بینی‌های صورت گرفته، جمعیت ایران رو به پیری داشته و با آهنگ کنونی رشد جمعیت که به آن کنترل جمعیت گفته می‌شود ولی در اصل باید آن را برنامه کاهش جمعیت نامید، جمعیت ایران در چند دهه آینده به رشد منفی رسیده و از جمعیت کشور کاسته شده و از این نظر با مشکلات فراوانی رو به رو خواهد شد.
در حالی که همسایگان ایرانی در چارچوب سیاست‌های راهبردی خود به جمعیت به عنوان بنیادی‌ترین منبع قدرت نگاه کرده و به دنبال افزایش جمعیت کشورهای خود هستند، دولتمردان ایرانی و البته برخی مدعیان جامعه شناسی و اقتصاد به دنبال پیگیری برنامه‌های کنترل و بلکه کاهش جمعیت ایران هستند!
ترکیه که حدوداً با ایران در یک سطح جمعیتی قرار دارد با یک برنامه مدون و در چارچوب اهداف بلند پروازانه خود به دنبال افزایش جمعیت بوده و نخست وزیر این کشور یعنی اردوغان به صراحت از برنامه افزایش جمعیت ترکیه دفاع نموده و داشتن حداقل سه فرزند را وظیفه هر زن(خانواده) ترکیه‌ای دانسته است.۲
پاکستان با وجود مشکلات بسیار فراوان قومی، اقتصادی و سیاسی، بالغ بر ۱۷۳ ملیون نفر جمعیت داشته و برنامه خاصی نیز برای کنترل جمعیت خود ندارد.
ایران در حالی بر اساس سند چشم انداز بیست ساله خود به دنبال برتری منطقه‌ای و دست‌یابی به قدرت اول منطقه آسیای جنوب غربی در چشم انداز ۱۴۰۴ است که با روند کنونی تحولات جمعیتی در منطقه، به مرور زمان باید به فکر واردات جمعیت(پذیرش مهاجران) از کشورهای اطراف و حتی چین و هند هم باشیم!
دولتمردان و نظریه پردازان ایرانی به جای برنامه‌ریزی و سیاستگذاری مناسب و سپس مدیریت کارآمد کشور در راستای بهبود وضعیت مردم و افزایش رفاه آنان، برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی خود، برنامه‌ها و مدیریت‌‌شان، به نرخ رشد جمعیت ایران حمله نموده و با بهانه قرار دادن نرخ رشد جمعیت، به دنبال رفع مسئولیت از خود هستند. مسئولین ایرانی با سیاستگذاری غیر صحیح و به جای افزایش امکانات و بهبود شرایط کشور طی سه دهه اخیر، برای کاهش نرخ بیکاری، افزایش سرانه درآمد ملی، تولید ناخالص ملی و … به دنبال کنترل و کاهش جمعیت کشور بوده‌اند تا از این طریق برای ایرانیان آسایش و رفاه ایجاد کنند.
این برنامه جمعیتی به مرور زمان مورد انتقاد قرار گرفته است که بارزترین انتقادات در این زمینه را رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای مطرح نموده و فرموده‌اند:((یک نگاه مقلّدانه‌اى به زندگى غربى یا به زندگى اروپایى وجود داشته که به اینجاها منتهى شده و میراث آن به ماها رسیده. ما هم در یک برهه‌اى از زمان غفلت کردیم، کارى که باید انجام بدهیم انجام ندادیم. در حالى‌که امروز در [بعضى از] همین کشورهاى غربى از کاهش بارورى دارند زیان مى‌بینند و پشیمانند.بنده همچنان معتقدم کشور ما کشور هفتاد و پنج میلیونى نیست، کشور ما کشور صد و پنجاه میلیونى [است]. حالا ما دستِ‌کم را گرفتیم گفتیم صد و پنجاه میلیون، بیشتر هم می‌شود گفت. قطعاً این کشور با این سطح وسیع، با این تنوّع آب و هوایى، با این امکانات فراوان زیر زمینى، با این استعداد بالقوّه علمى که در این کشور وجود دارد، می‌تواند یک کشور پرجمعیّتى باشد و ان‌شاءالله خودش هم این جمعیّت را اداره کند)).۳
همان گونه رهبر معظم انقلاب نیز فرموده‌اند، سیاست کنترل جمعیت دارای پیشینه‌ای غربی و اروپایی است که به مرور زمان تبدیل به برنامه‌ای در راستای کاهش جمعیت شده است و موجب دردسرهای فراوانی برای کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جهان نیز شده است و ناتوانی از اداره کشورها را باید علت اصلی تدوین این برنامه دانست.
حال اگر قرار باشد با این نرخ رشد جمعیت طی چند دهه آینده، جمعیت پیر و حتی کاهش یافته ایران برای رفع مشکل کاهش جمعیت ، به واردات و پذیرش مهاجران دست بزند، این همه افزایش توان نظامی( موشکی) و توان علمی و صنعتی در انرژی هسته‌ای، هوا فضا و … برای کدام نسل آینده ایران خواهد بود؟
نسل آینده ایران را باید نسلی محدود در محاصره مهاجران غیر ایرانی دانست که فرهنگ و زبان فارسی را نیز به خوبی قدر نخواهند دانست.
فرهنگ و زبان فارسی
یکی دیگر از حوزه‌های مورد تهدید ایران را باید فرهنگ ایران و به خصوص زبان و خط فارسی دانست. ایرانیان در حال حاضر به جد به دنبال یادگیری و آموزش زبان‌های خارجی و به خصوص زبان انگلیسی هستند. اهمیت و برتری زبان انگلیس در عصر کنونی و به ویژه در حوزه علم و دانش که بیشتر تولیدات علمی را به زبان انگلیسی منتشر می‌کنند، بر کسی پوشیده نیست اما آموزش و یادگیری گسترده زبان انگلیسی میان ایرانیان را نباید با هدف درک و دست‌یابی به دانش روز دنیا، اشتباه گرفت.
در مورد خطر و تهدید زبان فارسی نیز رهبر معظم انقلاب به صراحت می‌فرمایند:(( من خیلى نگران زبان فارسى‌ام، خیلى نگرانم. سال‌ها پیش ما در این زمینه کار کردیم، اقدام کردیم، جمع کردیم کسانى را دور هم بنشینند. من می‌بینم کار درستى در این زمینه انجام نمی‌گیرد و تهاجم به زبان زیاد است. همین طور دارند اصطلاحات خارجى [به‌کار می‌برند]. ننگش می‌کند کسى که فلان تعبیر فرنگى را به کار نبرد و به جایش یک تعبیر فارسى یا عربى به کار ببرد، ننگشان می‌کند. این خیلى چیز بدى است، این جزو اجزاء فرهنگ عمومى است که باید با این مبارزه کرد. دوستان! زبان فارسى یک روزى از قسطنطنیّه آن روز، از استانبولِ آن روز، زبان علمى بوده تا شبه قارّه هند، اینکه عرض می‌کنم از روى اطّلاع است. در آستانه- مرکز حکومت عثمانى – زبان رسمى در یک برهه طولانى‌اى از زمان، زبان فارسى بوده. در شبه قارّه هند برجسته‌ترین شخصیّت‌ها با زبان فارسى حرف می‌زدند)).۴
اکنون زبان فارسی در ایران که داعیه‌دار حمایت و پشتیبانی از فرهنگ، زبان و خط فارسی است با دشواری روبرو شده است. زبان و فرهنگ پارسی و ایرانی در سطح جامعه و به خصوص رسانه‌های تصویری ایران و از جمله صدا و سیمای ایران نیز مورد بی مهری قرار دارد.
پیشینه پربار و فوق تصور ایرانیان در فرهنگ و تمدن جهان، علم، دانش، هنر و ادب را نمی‌توان در برنامه‌های رسانه‌های ایرانی مشاهده نمود، در حالی که فرهنگ و تصورات ذهنی چینی و کره‌ای را به خوبی در صدا و سیمای ایران می‌توان دید. سازمان صدا و سیما به عنوان رسانه بزرگ و دولتی ایران به جای پرداختن و ساختن برنامه‌ها، فیلم‌ها و سریال‌هایی در مورد بزرگان تاریخ ایران مانند کوروش، داریوش، و دیگر بزرگان حکومت‌مداران ایرانی و نیز بزرگان فرهنگ و ادب مانند مولانا، سعدی، حافظ و … به دنبال پخش فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای مانند جومونگ و دیگر فیلم‌های تاریخ چین و کره هستند!
آیا صدا و سیمای ایران باید مروج تاریخ و فرهنگ چین و کره باشد؟
چرا فرهنگ، رسوم و حتی بزرگان فرهنگ، ادب و سیاست ایران توسط کشورهای همسایه و معمولاً غیر پارسی به یغما برده شده و به نام این کشورها در مجامع جهانی ثبت می‌شوند؟
صدا و سیمای ایران با بیش از ۲۰ شبکه تلویزیونی به پخش و تکرار فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای می‌پردازد در حالی که در مورد بزرگان ایرانی به سکوت و خود سانسوری دست زده است. در همین زمان شاهد ساخت فیلم‌های ضد ایرانی و دروغ پردازانه‌‌ای مانند فیلم ۳۰۰ و یا ساخت فیلم بزرگان ایرانی بر اساس تصورات کشورهای غربی و عربی هستیم. بعد از موج چند ساله سینمای هند، اکنون شاهد موج فیلم‌های کره‌ای هستیم که شاید سازمان صدا و سیما را باید صدا و سیمای کره نام نهاد!
به هرحال اعلام خطر و هشدار صریح رهبر معظم انقلاب در مورد روند پیر شدن و کاهش جمعیت ایران و نیز نگرانی شدید ایشان از خطر انزوا و در نهایت نابودی زبان فارسی را باید یکی از مهم‌ترین هشدارهای رهبر انقلاب طی سال‌های اخیر قلمداد نموده و برای رفع این مشکلات و در واقع خطرات انقراض و نابودی فرهنگ و زبان فارسی و ایرانی، سیاستگذاری‌های گذشته را مورد بازبینی قرار داده و تدوین سیاست‌های راهبردی برای رشد و توسعه همه جانبه ایران و به خصوص فرهنگ و زبان فارسی در صدر برنامه‌های مسئولین ایرانی قرار گیرد.
منابع:
۱- نای، جوزف اس. آینده قدرت . ترجمه، احمد عزیزی. تهران، انتشارات امیر‌کبیر. چاپ اول ۱۳۹۱٫
۲- خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۱۰ آبان ۱۳۹۱٫ http://www.isna.ir/fa/news/91081006770
۳- دیدار رهبر معظم انقلاب با اعضای همایش ملی تغییرات جمعیتی و نقش آن در تحولات مختلف جامعه، ۸/۸/ ۱۳۹۲٫
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=24344
۴- دیدار رهبر معظم انقلاب با اعضای شورای عالی انقلاب، ۱۹/۹/۱۳۹۲٫
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=24721
