پایگاه خبری یاسوج 24

سایت مردم استان (ک و ب): حکایت نفت و محرومیت در این منطقه بیداد می‌کند. کسی نمی‌داند علت حضور توامان نفت در محرومیت در چیست ولی این قصه اغلب شهرها و روستاهای خوزستان است که در کنار ثروتی عظیم، محروم هستند.

به گزارش مهر، سفری به نقطه پایانی خوزستان؛۴۰ کیلومتری گچساران و۲۰ کیلومتری بوشهر، جایی که محرومیت، آب آشامیدنی ناسالم و غیربهداشتی و بیکاری بیداد می‌کند، جایی که پر از نفت، همان طلای سیاه است و به کشورهای دیگر هم صادر می‌شود ولی مردم منطقه از آن بی‌بهره مانده‌اند، همان جایی که پیرمرد آب آشامیدنی مملو از امراض ناشی از زباله‌ها و مواد زائد غیربهداشتی را نشان می‌دهد تا شاید با گرفتن تصاویر از او و مشاهده مسئولان، گوشه چشمی‌به این روستای ۷۵ خانواری بشود.

یا پدری که آب را می‌نوشد تا وضعیت اسفبار منطقه خود را به مسئولان شهری و استانی گوشزد کند، شاید روزی این طلای سیاه، سودرسان این وضعیت نامناسب روستای شله‌زار شود، آری اینجا روستای شله‌زار در۴۰ کیلومتری گچساران و ۲۰ کیلومتری استان بوشهر است که در نقطه‌ای با فاصله یک ساعته با شهرستان بهبهان واقع شده است. داستان از این قرار است که برای پوشش دادن خبر نشست جشنواره آموزش وپرورش راهی سردشت زیدون بهبهان شدیم و بعد از اطلاع از وضعیت نامناسب روستا به آنجا رفتیم اما در بدو ورود با لوله‌های ۳۰ اینچی طلای سیاه مواجه شدیم که از دل روستای شله‌زار می‌گذرد و آرامشی در منطقه حکمفرما بود که گویی نشان از بی توجهی است، بی توجهی خیل عظیم مسئولانی که در گذشته، بسیار رفتند که آمدند و به حرف‌های مردم منطقه هم گوش داده اند اما وضعیت این روستا و مردمش همچنان به همان شکل رها شده به حال خود است! پیر و جوان و کودک به سمت ما آمدند و با گفتن این جمله که «آیا با حضور شما می‌توانیم شاهد رفع این مشکلات باشیم» مواجه شدیم! و این سوال که چرا باید این منطقه محل عبور لوله‌های نفت به خارج از کشور باشد، ولی خود در اسفبارترین وضعیت موجود قرار داشته باشد؟ ذهن هر انسانی را به خود مشغول می‌کند.

نبود مدرسه و ارتباط تلفنی

در ابتدای حضور، هر کس یک مشکل را عنوان می‌کرد؛ یکی از اهالی با گلایه از اینکه باید یک کیلومتر از روستا بیرون رفته و تا بالاترین تپه بلند روستا برویم تا آنتن تلفن فعال شود و تماس بگیریم، تصور کنید یک اتفاق بدی پیش بیاید و نیاز به تلفن باشد؟ چه باید کرد؟

یکی دیگر از اهالی روستا با گلایه مندی از آب آشامیدنی نامناسب عنوان می‌کند: همسرم به دلیل استفاده از این آب آلوده به بیماری نارسایی کلیوی دچار شده و درحال حاضر دیالیز می‌شود. این فرد در حالی که مدارک پزشکی همسرش را ورق می‌زند؛ می‌گوید: مسئولان باید مشکل این روستا را حل کنند تا دیگر مردم روستای شله‌زار به بیماری‌های این چنینی مبتلا نشوند.

در همین حین یکی از جوانان، با یک بطری پر از محلول آمد که گویی آن محلول، آب لیمو است اما در عین ناباوری، آب آشامیدنی اهالی روستا بود. محمدرضا راشدی فرد بهورز خانه بهداشت روستای شله‌زار۲ نیز در ادامه می‌گوید: رودخانه معمولا در فصل زمستان گل آلود بوده و روستا کاملا فاقد آب است و در فصولی هم که آب گل‌آلود نیست، آلودگی‌های دیگر و شوری آب به گونه‌ای است که قابل شرب نیست. راشدی فرد ادامه می‌دهد: آب مصرفی مردم قبل از این که وارد مخزن لوله کشی شود، فقط یک کلرزنی ساده به صورت دستی می‌شود و بس!

بهورز خانه بهداشت روستای شله‌زار۲ تصریح می‌کند: مشکل اصلی آب، شوری و کدورت، نبود آب در فصل زمستان و آلودگی‌هایی است که از کیلومترها دور به رودخانه این روستا وارد می‌شود. راشدی فرد می‌گوید: با وجود اینکه پمپ‌ها و لوله‌های شرکت نفت در این منطقه وجود دارند اما هیچ آلودگی و تاثیری روی آب ندارند و دلایل اصلی غیر شرب بودن آب، فقط مواردی است که عنوان شد. رئیس شورای روستای شله‌زار۲ نیز در ادامه به جمع ما پیوست و از نبود آب آشامیدنی نامناسب، نبود مدرسه راهنمایی و ترک تحصیل دختران و پسران گفت، و از دانش آموزانی که از لوله‌های نفت سیاه به عنوان پل ارتباطی بین روستای شله‌زار۲ و شله‌زار یک استفاده می‌کنند. پلی که بارها و بارها، سقوط در رودخانه را نصیب دانش آموزان کرده است و از بیکاری جوانانی که تحصیل کرده اند و خطرها در کمینشان است.

یدالله کلابی می‌افزاید: فقط یک لوله آبرسانی در روستای شله‌زار۲ وجود دارد که آن هم از میان لجن زارها و آلودگی‌ها عبور می‌کند. کمی‌بعد با همراهی رئیس شورای روستایی و بهورز خانه بهداشت روستای شله‌زار۲ به سرچشمه تامین آب روستا رفتیم، وضعیت به گونه‌ای بود که در تصور هم نمی‌گنجید. سخت است مردمی ‌را ببینیم که در تمام فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی استانی و کشور حضور دارند و در چنین وضعیت اسفبار روزگار می‌گذرانند! / مهر