پایگاه خبری یاسوج 24

سایت مردم استان (ک و ب): علی بایاچاهی ظهر امروز در مراسم رونمایی از اخرین کتاب خود با عنوان «مجموعه اشعار علی باباچاهی» در یاسوج، با خوانش غزلی از سعدی سخنان خود را آغاز کرد و گفت: باید غزل سعدی را به عنوان پیمان مودت ادبی و هنری، عاطفی و زبانی برای حسن ختام و اغاز این برنامه به کار ببریم.

 

وی با اشاره به تقسیم بندی شاعران به غزل سرا و کلاسیک در مقابل سپید نویس گفت: من شاعر سپید نویس نیستم زیرا این تقسیم بندی را بسیار جزمیتی می دانم، ضمن اینکه شعر سپید گفتن کار مکروهی نیست، کار خوبی است و در زمینه شعر سپید ما آثار طراز اولی داری همچنان که در غزل.

 

این شاعر معاصر کشور افزود: تصور غالب این است که شاعران نو پرداز میانه ای با ادبیات کهن ندارند و باید عنوان کرد که اگر شبهی از سنت، پشت شعر و ادبیات معاصر نباشد، موفق نمی شویم.

 

وی ادامه داد: مدرین ترین شاعارن معاصر ایران رفاقت سنتی دیرسالی با ادبیات کلاسیک دارند و کسانی که با این ادبیات بی ارتباط بوده و یا هستند، شعرشان دارای عمق و ژرفای کمی است.

 

باباچاهی با انتقاد از یکی از شعرای معاصر که نثر کهن فارسی را فاقد حرفی برای گفتن می دانست گفت: معلوم است که این شاعر نثر فارسی را ندیده و با نثر و شعر کلاسیک فارسی زندگی نکرده چون اگر زندگی کرده بود می دانست که تنها یک کتاب و آن هم گلستان سعدی خود نشان دهنده این است که چه اعجازی در زیمنه تثر کهن در ادبیات کهن ما وجود دارد و این علاوه بر نثر های قوی دیگری است که وجود دارد.

 

وی افزود: و دیدیم که این شاعر به نام هوشنگ ایرانی ناقص ماند و به عنوان شاعری متوسط مطرح شد؛ چون با شعر و نثر کهن فارسی در ارتباط نبود.