مشارکت حداکثری نشان می دهد مردم اعتقاد دارند که می توانند در داخل ساختار سیاسی موجود به مطالبات خود دست یابند.هم چنین مشارکت حداکثری زمینه ساز بیان عقاید متفاوت است و مانع انباشت مطالبات سیاسی نهفته ،که ممکن است دراثر یک حادثه به صورت دفعی و خشونت بار بروز کند می شود.

به قلم -محوری ترین اصل مشروعیت سنجی،میزان حضور مردم در روند توسعه سیاسی و های انتخاباتی است.جمهوری اسلامی ایران با خواست اکثریت مردم(۹۸/۲)شکل گرفت که در نوع خود بی نظیراست.دموکراسی دینی دارای دو بعد می باشد:اراده مردم در چهارچوب دین ،که در هر مرحله ای هر کدام تضعیف شود دیگری را تحت تاثیر قرار می دهد.بنا بر این برنامه ریزی هایی که برای عدم یا تضعیف از سوی بیگانگان شکل می گیرد، هوشمندانه بوده و به قصد تضعیف و از بین بردن حکومت دینی است که بر مبنای خواست مردم شکل گرفته است.
آنچه این خواسته شوم را نقش بر آب می کند،حضور حداکثری پای صندوق رای خواهد بود.
در این زمینه یکی از ابزار هایی که اخیرا بیشتر مورد توجه بیگانگان قرار گرفته است،مباحث معیشتی و اقتصادی است.القای این باور که مشارکت انتخاباتی تاثیری در زندگی عموم افراد جامعه نخواهد داشت.از این طریق زمینه کاهش مشارکت را فراهم می کنند.اما واقعیت این است که مشارکت سیاسی ،امکان توسعه پایدار را فراهم می کند.کسانی که مردم را به عدم شرکت در دعوت می کنند قطعا به فکر اهداف خود هستند و این زمینه بسیار مهم برای توسعه را از مردم می گیرند.
از طرف دیگر ،توجه کارگزاران نظام ،به شاخص های مشروعیت افزایی می تواند قدرت مانور دیپلماتیک ایران را در رایزنی ها افزایش دهد.زیرا هر چند بازدارندگی نظامی موثر است ،اما اگر با پشتوانه مردمی و قدرت نرم مانند مشارکت فراگیر سیاسی مردم همراه نباشد چندان اثری نخواهد داشت.
یکی از دلایل ثبات ایران در منطقه منطقه پر آشوب خاورمیانه ،مشارکت چشمگیر مردم در انتخابات های متعدد است.
مشارکت سیاسی روندی دوسویه است، زیرا از یک طرف دولت مردان، از فرصت های بالقوه حمایت های مردمی برای پیشبرد تصمیم های خودبهره می برند، و از سوی دیگر، جامعه نیز به صورت غیرمستقیم، در فرایند قانونگذاری و سیاستگذاری مشارکت می کند.
نشان می دهد مردم اعتقاد دارند که می توانند در داخل ساختار سیاسی موجود به مطالبات خود دست یابند.هم چنین زمینه ساز بیان عقاید متفاوت است و مانع انباشت مطالبات سیاسی نهفته ،که ممکن است دراثر یک حادثه به صورت دفعی و خشونت بار بروز کند می شود.
رسانه های بیگانه، با شبهه افکنی پیرامون سلامت انتخابات، مانند اتهام زنی مبنی بر مداخله حاکمیت یا ساختارهای نظامی در آرای انتخاباتی،یا از پیش مشخص بودن کاندیدای پیروز، برنامه ریزی می کنند تا موجب حضور حداقلی شوند. آگاهی بخشی از طریق رسانه و شفافیت انتخابات می تواند به حضور حداکثری کمک کند.
امانت داری از سوی مسئولان برگزاری انتخابات و رعایت اخلاق و قانون از سوی نامزدهای انتخاباتی از دیگر مواردی هستند که می توانند زمینه حضور حداکثری را فراهم کنند.
البته گاهی مشارکت حداکثری به صورت منفعلانه است و رأی دهندگان، به دلیل نگرانی از پیامدهای منفی ناشی از پیروزی کاندیدایی مشخص در انتخابات شرکت می کنند که این نوع مشارکت، توسعه سیاسی کشور محسوب نمی شود.
در نهایت می توان نتیجه گرفت که مشارکت زدایی در فرایند انتخابات، یکی از اهداف تهاجم نرم دشمن است، تا بتوانند با ایجاد فاصله بین مردم و حکومت زمینه اختلافات را فراهم کند و اهداف خود را در داخل کشور دنبال کند.
به امید مشارکت حداکثری و ناکام گذاشتن دشمنان.