کیفیتی که فدای کمیت شد…

آیا همه باید مدرک لیسانس و بالاتر را به هر قیمتی که شده بگیرند؟ آیا فارغ التحصلان دانشگاه های بی کیفیت، سواد علمی لازم برای ورود به عرصه کار و اجتماع را دارند؟ آیا علم خریدنی است و میتوان آن را با پول خرید و فروش کرد؟ آیا هر انسان بی‌استعدادی میتواند دانشجو شود؟ آیا پزشکی که از این دانشگاه ها مدرک خود را میگیرد می تواند شفای جان بیمار شود ؟! هر انسان عاقلی میداند که هر چه کمیت بالاتر برود کیفیت پایین میاید.