- اخبار ، اخبار سایت ، فرهنگ عامه ، فرهنگ،هنر و ادبیات ، یادداشت ، یادداشت فرهنگی اجتماعی
- سهشنبه 26 نوامبر 2013 - 07:11
نمی دانم این حرف چقدر صحت دارد… در معضلات فرهنگی استان
این امر بدیهی است که پیشرفت نه در اختلاف،بلکه در اتحاد است.پس با کدام منطق ما هم پیشرفت را می خواهیم و هم اختلافات را؟اگر دغدغه ما توسعه استان و رفع مشکلات است پس دوگانگی بویراحمدی و گرمسیری چرا؟بویراحمد بالا و پایین چرا؟
سایت مردم استان (ک و ب)- مهدی دلبند؛ ابن خلدون یزرگترین جامعه شناس مسلمان و از مبدعان دانش جامعه شناسی نظریه معروفی به نام «عصبیت» دارد.
عصبیت از نظر لغوی از ریشه «عصبه»به معنای خویشان پدری شخص است.
در واقع ،شخص صاحب عصبیت کسی است که از حریم جد اعلای خود دفاع می کند.در این نظریه نقش اصلی را منشأ خویشاوندی ایفا می کند.ابن خلدون یادآور می شود که پیوند خویشاوندی و گرایش به ارتباط با خویشاوندان و حمایت از آنها جز در موارد انگشت شمار ریشه طبیعی دارد.ویکی از موارد آن،عکس العمل شدید و حمایت جدی از خویشاوندان در برابر عوامل تهدید کننده یا ظلمی است که بر آنان روا داشته می شود.(مقدمه ابن خلدون)
نمی دانم این حرف چقدر صحت داشته باشد،اما حاوی نکته ای اساسی و عبرت آموز است.
می گویند بختیاری ها تا همین چندسال پیش درست مانند ما دچار آفت شوم قبیله گرایی و طایفه گری بودند.آنها نیز از این وضعیت ناراضی بوده و علت بسیاری از محرومیت ها و کمبودها را همین عصبیت طایفه ای و خویشاوندی می دانستند.تا اینکه شیوخ و بزرگان قوم گرد هم نشستند و به فکر چاره افتادند.راه برون رفت از محرومیت و توسعه انسانی و فرهنگی و اقتصادی و کسب مسئولیت های کشوری،تنها در کنار گذاشتن اختلافات بیهوده و جاهلی طایفه ای است.اینگونه شد که دیدیم چگونه بختیاری ها تعدادی از مسئولیت های مهم کشوری و محلی مثل وزارت یا استانداری یا…را به دست گرفتند.
این امر بدیهی است که پیشرفت نه در اختلاف،بلکه در اتحاد است.پس با کدام منطق ما هم پیشرفت را می خواهیم و هم اختلافات را؟اگر دغدغه ما توسعه استان و رفع مشکلات است پس دوگانگی بویراحمدی و گرمسیری چرا؟بویراحمد بالا و پایین چرا؟
چگونه است که وقتی فردی از طایفه ای مسئولیتی بر عهده می گیرد،باید شاهد آن باشیم که افرادی از آن طایفه به آن دستگاه جذب شوند،کار افرادی بدون طی مراحل قانونی و بدون رعایت حق دیگران و بیت المال راه بیفتد.
چرا شایستگی و دینداری ملاک انتخاب های ما نیست؟
چرا گشتن به دنبال پارتی اولین کار ما در ادارات است؟
چرا خودمان بی عدالتی و ظلم را برای خود می پسندیم و برای دیگران نه؟
آیا مسائل فرهنگی و اجتماعی نقشی در پیشرفت و توسعه استان ما ندارند؟
آیا آنگونه که ادعا داریم استانی صد در صد شیعه با غنای فرهنگی بالا هستیم ،رفتار می کنیم.
آیا تنها دیندار هستیم یا دین مدار نیز هستیم/
چرا ظاهر شهرهای ما رنگ و بوی دینی دارند؟
چرا بی حجابی در شهرهای ما رواج دارد؟
چرا ارتباطات کلامی ما ضعیف است و همواره با خشونت و غضب با یکدیگر صحبت می کنیم؟
و هزاران چرای دیگر…
منشأبسیاری از مصایب و معضلات کنونی استان ما را بی شک باید در عصبیت کورکورانه و جاهلانه موجود جستجو کرد.
در سلسله مطالبی که از این پس خواهم نوشت به پاره ای از مهمترین مشکلات و موانع فرهنگی و اجتماعی استان عزیزمان کهگیلویه و بویراحمد خواهم پرداخت.ان شاء الله تعالی