سایت مردم استان (ک و ب)- سید یوسف مرادی؛ هفته گذشته جشنواره ای برای برگزیدن کتاب برتر، در حوزه های مختلف (کتاب های انتشار یافته در استان در ده سال گذشته)توسط ارشاد استان برگزار گردید که استاندار محترم با اشاره به تعداد شرکت کنندگان آن، که ظاهرا «چهل نفر» بوده است، از مردم گلایه داشته اند که چرا فقط «چهل نفر» در این جشنواره شرکت داشته اند. که با تبعیت از استاندار محترم اینجانب نیز این جشنواره را «» خطاب می کنم. البته در مجالی دیگر به صحبتهای آقای استاندار( که از رسانه ها کمک خواسته اند) خواهم پرداخت.
و اما «جشنواره چهل نفری » ارشاد استان!  اگر از همه نواقصی که جشنواره های ارشاد همیشه داشته  بگذریم، از اتفاقی که در این جشنواره نادیده گرفته شد نمی توان گذشت. نکته مهمی که هیچ کدام از مدعووین و سخنرانان به آن اشاره نکردند و گویا جریان رسانه ای هم از آن غافل مانده است و آن مهم این است که چرا و به چه هدفی مدیریت ارشاد بخش دفاع مقدس را در میان بخش های مسابقه در حوزه های مختلف نادیده گرفته است؟

انتخاب کتاب سال کهگیلویه و بویراحمد 03این در حالی است که با توجه به تحقیقاتی که اینجانب داشته ام  حداقل ۳۰ درصد کتابهای رسیده به جشنواره ( از ۱۸۶ اثر) از این بخش بوده است.(کتاب های انتشار یافته توسط ستاد یادواره شهدای استان).

آیا مدیریت ارشاد به گونه (ژانر) که به ادبیات پایداری مشهور است اعتقادی ندارند؟

بر فرض که حتی یک کتاب هم برای داوری در این بخش وجود نداشت آیا مدیریت ارشاد تاکنون نامی از کتاب «» نشنیده اند؟ شاید ایشان آنقدر در مسائل سیاسی غرق شده باشند که از این کتاب و استقبال گسترده مردمی از آن (به گونه ای که این کتاب در عرض یک و نیمسال به چاپ شصتم رسیده است) خبری نداشته باشند و لذا وظیفه دانستم که به تعدادی از جوایز و افتخاراتی که این کتاب برای استان عزیز ما به ارمغان آورده است اشاره کنم:

۱-نامزد (مهمترین اتفاق و با ارزش ترین جایزه ادبی در کشور که اتفاقا وزارت ارشاد متولی آن است و داوران آن از خبره ترین ادیبان تارخ معاصر زبان فارسی هستند و کتاب پایی که جا ماند توانست در میان هزاران کتاب جزء هشت کتاب برگزیده شود)
۲-انتخاب شده به عنوان در سال ۱۳۹۱
۳-برنده جایزه کتاب برتر در دومین جشنواره بین المللی ۱۳۹۲(از میان هزاران کتاب)
۴-کسب مقام اول خودنوشت در سومین جشنواره آثار و تولیدات مراکز استانی حوزه هنری ( دیپلم افتخار و تندیس زرین)
۵-کتاب برتر و برنده جایزه ادبی شهید غنی پور( مهمترین جایزه ادبی سالانه در حوزه آثار مربوط به انقلاب اسلامی)
۶- ترجمه و انتشار به زبانهای عربی،انگلیسی، اسپانیولی و اردو
۷- و مهمتر از همه تنها کتاب تقدیر شده توسط در استان
به راستی نادیده گرفتن کتابی که باعث به وجود آمدن این افتخارات استثنایی برای استان بوده است  به چه هدفی انجام پذیرفته؟
دلایل متعددی برای این اتفاق ناخوشایند می توان متصور شد:
اول:شاید چون این کتاب تولید شده در حوزه هنری استان بوده است آن را نادیده گرفته اند؟ که اگر اینگونه باشد بسیار حقیرانه است و من بعید می دانم!!!
دوم: شاید مدیریت ارشاد این کتاب را فراموش کرده اند که اگر این گونه باشد بهتر است عطای ارشاد و کارهای فرهنگی را به لقایش ببخشند و به شغل دیگری بپردازند.
سوم:شاید هم از اساس با گونه دفاع مقدس و ادبیات پایداری مشکل دارند که بحث دیگری می طلبد.
چهارم: شاید به رسم معمول استان ما که سرشار از حسادت ها و حقارت ها در میان برخی از نخبه گان!!! و مدیران است مدیریت ارشاد تطمیع شده تا نامی از این کتاب در «جشنواره چهل نفری» آورده نشود.
در هر حال هر دلیلی که داشته باشند، مدیریت محترم ارشاد خوب است بدانند که این «جشنواره های چهل نفری» نه بر کتاب جاودانه «» چیزی می افزاید و نه از ارزش شاهکار ادبی «پایی که جا ماند» اندکی می کاهد. کتابی  که مقام معظم رهبری در قسمتی از تقریظیه شان بر این اثر مرقوم فرمودند:« ».
و البته این «جشنواره های چهل نفری» تنها کارکردی که دارند این است که همچون حسگری حساس( به مانند یک دماسنج) اندازه حسادت ها، حقارت ها و نخبه کشی های مدیران و مسوولین ما را به تصویر می کشد و نشانگر خوبی است که اندازه جدایی این آقایان و امثال ایشان را از مردم فرهنگ دوست ما به نمایش می گذارد.
و اما سخن آخر: اگر حرمت تقدیرهای استثنایی مقام معظم رهبری را بر این کتاب نگه نداشتید، اگر حرمت شهدای گرانقدر استان که در این کتاب برای اولین بار حق مطلب برای ایشان ادا شد را نگه نداشتید، اگر حرمت مهمترین جوایز ادبی کشور را نگه نداشتید، اگر حرمت صدهها هزار نفری که در سراسر کشور و استان عاشقانه این کتاب را دوست دارند نگه نداشتید، حداقل حرمت اشکهایی که خود شما و داوران محترمتان با سطر به سطر این «سند مظلومیت ملت ایران» داشته اید را نگه می داشتید!