- خبرگزاری ها
- چهارشنبه 8 ژانویه 2014 - 01:01
دبیرستانی نخبه پرور چشم انتظار امکانات بیشتر
یاسوج – ایرنا- وقتی بحث جابه جایی دبیرستان نمونه دولتی دخترانه علم الهدی دوگنبدان مطرح شد، مکان جدید از هرگونه امکانات محروم بود و بردن دانش آموزان نخبه به آن مکان تصمیم به انجامش به راحتی ممکن نبود.
ترک مکانی با امکانات نسبی و رفتن به فضای بدون هیچ امکانات و شرایط رفاهی نگرانی خاصی ایجاد کرده بودتا اینکه روزی تلفن به صدا در آمد،مدیر بود! خواست که قانعش کنم که چرا هنوز نقل مکان نکرده ام،فرصت خواستم اما در دل خود دعا می کردم کاش باز هم باران بیاید تا تنها بهانه ام آب باران باشد،اما نشد.
دبیرستان دخترانه علم الهدی بیش از ۱۵ سال تاسیس دریک فضایی با ۴۵ سال قدمت فعالیت داشت اما امکانات آن مقتضای حال دانش آموزان فراهم بود.
بعد از گذشت یک هفته اندیشه در کوچ ناخواسته گل های باغ اندیشه با خود گفتم بهتر است از نزدیک فضای جدید را ببینم تا دلایل کافی داشته باشم، گرچه پیاده نبودم اما از هر پیاده ای پرسیدم آدرس دبیرستان علم الهدی کجاست؟ بالاخره پیدایش کردم و به خود آمدم که واقعا حقیقت دارد که باید راه را بلد باشیم وگرنه به بیراهه می رویم و اگر بخواهیم به هدف والا برسیم باید راه های پر پیچ و خم را طی کنیم.
محوطه ی آموزشگاه وسیع بود اما به نظرم تنها مقیاس کوچکی از این کره ی خاکی بود، دریک طرف شرایط مطلوب و در طرف دیگر شرایط نامطلوب، درگوشه ای فشار آب ناشی از ترک لوله فضا را بهاری کرده بود اما دربخش دیگری ازاین مکان حتی قطره ای آب نبود که امید را در دل ما زنده کند.
نقطه ای چنان صاف و هموار بود که صد افسوس می خوردی که چرا نمی توان کامیون حمل بار را از آن جا عبور داد و درجای دیگر چنان سنگ وکلوخ بود که با خود میگفتی ای دنیا! جا قحط بود که آمدیم از اینجا رد شویم؟ بدنیست وسعت و بزرگی حیاط را تشبیه کنم به حیات دنیوی انسان که وسیله ی رسیدن به حیات اخروی است.
وقتی درسایه توکل به قادر.تنها جوانه های امید دردرون پراسترس وآشوبم شکوفه زد با خود گفتم آباد می شود نگران نباش با کمک دانش آموزان زیبایش می کنیم.
نرده های آهنی را حصاری دیدم که مشخص کرده بود نباید پا ازحریم قانونی فراتر گذاشت اما فاصله ی میان نرده ها دلم را خوش کرده بود که شاید راهی را می توان گریز زد و به آن طرف سرک کشید.
جلوی درب ورودی چند پله بود که بالا رفتم اما قفل بود و نا امید نشدم،گفتم قفل کلید دارد باید پیدایش کنم، اما نمی دانم چرا یک دفعه دلم ریخت،اشک در چشمانم حلقه زد و تشبیهی در ذهنم خطور کرد که هر چند خیلی سنخیت نداشت اما به عقل خودم جالب آمد و آن این که همانطور که من الان به دنبال کلید این قفل می گردم شاید افراد کور دلی باشند که بخواهند قفل حجاب را از چادر دختران معصوم ما باز کنند اما خدا کند هیچوقت آن را پیدا نکنند، درنهایت داخل شدم فضا را دیدم.
اتاق اول وسیع و جادار بود،برعکس بعضی که در چنین محیطی احساس راحتی می کنند باخود گفتم مسئولیتم وسیع تر و سخت تر شده است.اتاق روبه رو دبیرخانه بود،تنگ و کوچک اما محدود و بایگانی و نشان میداد که نباید همه کس همه چیز را بدانند و نمی شود که همیشه اطرافیان را راضی کرد.اتاقی را دیدم بزرگ و وسیع کارهای عملی علم فیزیک و شیمی و زیست بود. نشان میداد که چقدرجا دارد که عزیزان و آینده سازان ما دراین زمینه کار کنند.
خوشحال شدم گفتم ایرانی می تواند و دانش آموزعلم الهدی هم سزاوار چنین محیطی جهت توسعه دانش های ذهنیشان هستند.
جهت بررسی فضای کلاسها به طبقه ی دوم رفتم ،رو به روی پله سالنی بزرگ بود گفتم خیالم راحت شد دیگر ناراحت فضای امتحان بچه ها نیستم.
از تقلب و تخلف که البته در دانش آموزان ما کمتر چنین مشکلاتی دیده می شود دیگر خبری نیست))تعداد کلاس ها کم بود اما با تقسیم بندی کلاس های درسی هر تازه واردی به خوبی متوجه می شود که رشد علوم انسانی صفر و جایگاه رشته ریاضی تنگ و باریک و گسترش رشته ی تجربی مانع از بالابردن کیفیت آموزشی آن شده است.
باز باید بالا می رفتم رو به روی راه پله سوم نماز خانه بود داخل شدم وسیع و دلباز بود .
جالب اینکه تا پنجره را از آن بالا باز می کردی یا از پشت شیشه به بیرون نگاه می کردی می توانستی زیبایی های خداوند را با دیده ی تفکر بهترو بیشتر لمس کنی .
اما چیزی در درون مرا اذیت می کرد،نمی دانم چرا فکر کردم !به ناگاه درد درونم را یافتم و آن این بود که این فضا بزرگ شیک و تمیز است اما اگر دانش اموزی نباشد که در آن نماز بخواند حیف است یا اگر تعداد کم باشد آدم شرم دارد از مسلمانی خود باید چکار کنم؟
بارقه ی امید در دلم جرقه زد،فهمیدم که می توان تعداد را افزایش داد از طریق هدایت صحیح ،تبلیغ بیشتر و کفیت بخشی به ادای نماز.
در کنج اتاقی پنجره ای را رو به شمال باز کردم ،آسمان آبی که با تکه های ابرسفید تزیین شده بود،کوه خامی و دامنه ی آن در روبه رو قرار داشت و برایم جالب بود که فضای دانشگاهی در این دامنه قرار گرفته بود و این گونه برایم تداعی شد که از طریق فضای علمی دانشگاه می توان بلندترین قله های علمی را فتح کرد و به اهداف متعالی رسید.
جدا از همه ی این ها وجودتماشای سقف های رنگی خانه های زیبایی که در محدوده اطراف این فضای آموزشی برخلاف برخی دیگراز محلات این شهرنفتی که آمیزه ای ازفقرومحرومیت است منظره ی زیبای آن در کنار درختان کاج رفع خستگی می کرد.
برگشتم و دیدم راه پله ی دیگری هم وجود دارد اما آنجا خطرناک بود چرا که به پشت بام می رسید،همان جایی که هر انسان نادان و سست ایمانی شاید آن را بهانه کند برای نجات خودش از مشکلات ، پس تصمیم گرفتم که اتاق جدایی برای مشاور مدرسه درنظر بگیرم تا شاید اگر لازم شد قبل از سقوطش حداقل راه درست را از بد به او گوش زد کرده باشم و یا حتی هشدار لازم را شنیده باشد.
خواستم بر گردم سقف کاذب اتاقها را دیدم راهرو کلاس ها ،راه پله ها ، هدف والا ، مقصد نهایی و همه و همه را باهم در ذهنم کنار هم قرار دادم با خود گفتم این سقف های کاذب مانع ازتماشای زیبای آسمان آبی می شود.
باید امید به فاصله حصارهای نرده ها بست و دل به دریا زد و این گونه تخیل نمودم که دستیابی به اهداف بزرگ بدون هیچ سختی راه نمی شود.
اگر قرار است فاتح این قله باشم باید تمامی این پله ها را روزانه بپیمایم هرچند به سختی ولی امید به دلسوزی مسوولان یاری گ..رتلاش مضاعف برای رسیدن به هدفم شد.
اینک چشم امید دانش آموزان دخترانه نخبه علم الهدی به مدد روسای اداره های گاز،برق وشرکت نفت دوخته است به امید اینکه پیمانکار خلف وعده نکنند با توکل به خدا و حمایت فرماندار محترم و امام جمعه بزرگوار مشکل آب آشامیدنی سالم را که در آئین مقدس ما نشان پاکیزگی است حل شود و شهردارمحترم نیز زیبا سازی و آسفالت مسیر عبور و مرور را بر عهده بگیرد و این میسر نمی شود مگر دلسوزی رئیس آموزش و پرورش وحمایت اولیا محترمی که تلاش فو ق العاده داشتند جهت همدلی همه ی اداره ها و ارگانها.
در آخر به نمایندگی از مادران و پدارن روستایی که فرزندان دلبند خود را در خوابگاه مدرسه به امانت گذاشته اند ملتمسانه می خواهم نماینده محترم با دریافت اعتبار فوق العاده از استاندار عزیز مدیر کل نوسازی را حمایت نموده تا روبان افتاحیه خوابگاه را نیز با دستان پرتوان مدیر کل محترم آموزش و پرورش در یک ماه دیگر برش داده وبرق شادی را در چشمان عزیزانمان ببینیم .
نیم نگاهی به توفیقات دبیرستان دخترانه علم الهدی*
سالانه بیش از ده نفر از این آموزشگاه در رشته های پزشکی وبیست نفر در رشته پیراپزشکی ودهها نفر در رشته های مهندسی راهی دانشگاه می شود. در کنکورسال گذشته ۲۰نفر رتبه زیر ۱۰۰۰و۲نفر رتبه زیر۱۰۰و۲۳نفر پزشکی وپیراپزشکی و۳۲نفر در رشته مهندسی ازاین دبیرستان دردانشگاهها پذیرفته شد.
کسب رتبه اول کشوری در صحیفیه سجادیه وکسب رتبه۱۲کشوری المپیادنانووراهیابی ۱نفر در جشنواره خوارزمی وراهیابی۱نفردیگر به المپیاد مهارتهااز افتخارات این مدرسه در سال گذشته است.
• عملکرد یک ماهه
ساماندهی مسیر عبور ومرور همکاران ودانش اموزان رابا کمک شهرداری ، نوسازی وهمکاری اولیا ، راه اندازی اتاق فن اوری با حداقل امکانات،
راه اندازی آزمایشگاه با کمک اولیاو دانش اموزان،
نصب سیستم روشنایی فضای آموزشی،
خط کشی زمین ورزشی به کمک اولیا،
کابل کشی وترانس برق تا مراحل نهایی به کمک اولیاو اداره،
تسطیح کردن محوطه خوابگاهی به کمک نوسازی ،
نظارت بر روند کار پیمانکار ونوسازی جهت هرچه سریعتر تحویل دادن خوابگاه
را ه اندازی کتابخانه با بیش ازسه هزار جلد کتاب به کمک اولیا
جا دارد از اعضای انجمن مدرسه که بالاتر از ۴مرتبه در این فضا جلسه گرفتند ودر انتقال وسایل از محل قدیم به جدید کمر همت بستند واز کادر اجرایی مدرسه که کمتر از سه روز زمینه را جهت ادامه کار بدون وقفه در فضای جدید فراهم کردند،تشکرکنم .
*دبیرستان نخبه پرورنیازمند حمایت است
اینک این دبیرستان با ۲۷۸ دانش آموز دختر نخبه دررشته های تجربی وریاضی با این جایگاه ارزشمند علم آموزی ونخبه پروری حمایت جدی مسوولان ،دلسوزان وخیرین را می طلبد.
ایجاد شرایط ایمن برای فضای آموزشی،خوابگاه ازطریق نرده یا ساخت دیواربا ارتفاع مناسب،تجهیزات وفنا وری روز،امکانات رفاهی،گرمایشی وسرمایشی از دیگر نیازهای این فضای آموزشی است.
فاطمه گرجی پور
مدیر دبیرستان نمونه دولتی علم الهدی دوگنبدان
۶۷۱
انتهای پیام /*
<a href="mailto:' newsroom@منبع : خبرگزاری ایرانا
