- سایت های خبری
- جمعه 10 ژانویه 2014 - 09:01
تحلیل سیاسی تودیع و معارفه مرادی و پورالحسینی+تصاویر
** روزهای زیادی نمی گذرد از آن روزی که اله کرم پور به زارع پور مدیر قبلی اش حتی یک مدیریت دبیرستان را هم نداد و دیر زمانی نیست که اله کرم پور با اینکه یک ماه بیشتر تا بازنشستگی نداشت، برکنار شد و همین امروز هم یداله مرادی نتوانست تا بازنشستگی مدیر بماند و با حکم زارع پور از کرسی پایین آمد.
** روایت ها از عزل مرادی از میراث فرهنگی متناقض است و برخی می گویند بشقابی که به سوی نوذری استاندار وقت پرتاب شد احتمالا با تلاش های پنهان سیدقدرت برای حذف یداله مرادی از عرصه سیاسی همخوانی نداشت.
** قبل از او نیز علیمراد جعفری با چنین برخوردی مواجه شده بود. او در زمان استیلای راست سنتی در دانشگاه آزاد با اتاق بسته کارش مواجه شد ولی او مانند نبی زاده تودار نبود و زمان کمی طول کشید تا نامه عزل زارع گشین را از جاسبی بگیرد.
روزگار چرخید و چرخید. این چرخ هنوز می چرخد و هیچ چیز مانع آن نمی شود.
روزهای زیادی نمی گذرد از آن روزی که اله کرم پور به زارع پور مدیر قبلی اش حتی یک مدیریت دبیرستان را هم نداد و دیر زمانی نیست که اله کرم پور با اینکه یک ماه بیشتر تا بازنشستگی نداشت، برکنار شد و همین امروز هم یداله مرادی نتوانست تا بازنشستگی مدیر بماند و با حکم زارع پور از کرسی پایین آمد.
روزگار چرخید و چرخید. این چرخ هنوز می چرخد و هیچ چیز مانع آن نمی شود.
سخنرانی حاج سید ظهیرالدین پورالحسینی که از این پس رسانه ها او را پورالحسینی یا ظهیرالدین پورالحسینی می نامند نکات تازه ای در برداشت و احتمالا او تنها مدیری بود که سخنرانی سیاسی نکرد و گفتار علمی اش جمع را تحت تاثیر قرار داده بود.
او سیاسی نبود و این امیدواری را در آموزش پرورش بوجود آورد که این گفتار به رفتارهای اداری ظهیرالدین طی دوران زمامداری اش هم سرایت کند.
او اگر مانند نامش عمل کند می تواند پشتیبان خوبی برای فرهنگیان باشد.
اما سخنرانی یداله مرادی؛ او هیچ حرف سیاسی نزد و اما سیاست او در حرف های نگفته اش بود. آنجا که نامی نه از سیدقدرت برد و نه اسم تاجگردون را بر زبان آورد.
اولی را نامی نبرد تا بگوید برای آمدن به اینجا به خود متکی بوده است و دومی را نامی نبرد تا گفته باشد برای ماندن حاضر نبوده به کسی متوسل شود.
اما مرادی سیاستمردی پیچیده است که تمام عملکرد او از دیدگاه سیاسی نگریسته می شود. وقتی او از پله ها پائین امد و ردیف دوم و کنار یک خبرنگار را برای نشستن انتخاب کرد.
او حاضر نشد به جمع مدیران و بزرگان برود و دعوت شان را برای نشستن در کنارشان رد کرد. او در ردیف دوم و کنار مردم و رسانه ها رفت. این یعنی مرادی پست را رها کرده و می خواهد به جمع مردم بپیوندد و کارهای فرهنگی کند. تا مردم او را بپذیرند یا نه؟
او از معدود مدیرانی است که هم رفتنش به هر سازمانی پر سر و صدا بوده است و هم برکناری اش از آن.
او چند سال پیش که برای فرمانداری گچساران مطرح بود به روایتی با مخالفت هائی از سوی سیاسیون روبرو می شود و جائی بهتر از میراث فرهنگی استان نمی یابد.
او اما برکناری اش از آن سازمان هم حاشیه های زیادی داشت.
واقعیت این است مرادی را در عالم سیاست نه می توان بیش از حد میدان داد و نه می توان او را نادیده گرفت و این را سیدقدرت بهتر از هر سیاستمداری فهمیده بود.
روایت ها از عزل مرادی از میراث فرهنگی متناقض است و برخی می گویند بشقابی که به سوی نوذری استاندار وقت پرتاب شد احتمالا با تلاش های پنهان سیدقدرت برای حذف یداله مرادی از عرصه سیاسی همخوانی نداشت.
مرد پرقدرت سبز چشم نمی توانست او را که داعیه بزرگی داشت در کنار خود ببیند. او همواره به عنوان یک وزنه در جریان اصولگرای جدید مطرح می باشد.
جریانی قدرتمند که اگر چه وجود داشت و از زمان باشت و شهید خواجه زاده و سیداکبر علیزاده و هدایتخواه و بعدتر از آن کاووس قبادی و اله کس راهی فعالیت می کرد ولی از زمان سیدقدرت ظهور جریان اجتماعی او آغاز شد.
جریانی که از راه ندادن مرحوم نبی زاده به فرمانداری راه خود را از جریان اصولگرای سنتی به رهبری مرحوم نبی زاده جدا کرد.
اگر چه او رهبری بود که در آن زمان اجازه نداد اختلافات وارد مجموعه اصولگرایان شود ولی بعد ها آنچه باید اتفاق افتاد.
قبل از او نیز علیمراد جعفری با چنین برخوردی مواجه شده بود. او در زمان استیلای راست سنتی در دانشگاه آزاد با اتاق بسته کارش مواجه شد ولی او مانند نبی زاده تودار نبود و زمان کمی طول کشید تا نامه عزل زارع گشین را از جاسبی بگیرد.
اینها به تدریج راه اصولگرایان را از هم جدا کرد.
همین بود که امروز اله کرم پور حاضر نشد در این مراسم شرکت کند تا هم بگوید اختلافات جدی است و هم امکان بهره برداری مرادی را از بین ببرد.
در عوض حضور باشتی ها کاملا جدی بود. چهره خندان قبادی و راهی نشان از رضایت از مرادی داشت و آنها هنوز از یار ۳۰ ساله شان به عنوان یک کاندیدا یاد می کنند.
همان ها بودند که با حضور در خانه سیدقدرت(در سه شنبه هفته ای که جمعه آن سیدقدرت ثبت نام کرد) سیدقدرت را به حضور در انتخابات مجلس گذشته دعوت کردند.
واقع این است که آموزش و پرورش سیاسی ترین حوزه مدیریتی در استان می باشد و حتی مدیریت آن از اداره کلی هم سخت تر می باشد و حاج زارع با سپردن سکان آن به دست پورالحسینی به نظر می آید هوشمندانه رفتار کرده است.
علاوه بر بازخورد این عمل سیاسی برای جریان منتسب به زارع پور، این انتخاب در روز اول نشان داد قصد دارد آرامش را به سازمان هدیه کند، هر چند مرادی هم همین را در سخنرانی اش گفت و از برپائی دوران آرامش در زمان او در سازمان خبر داد.
ظهیرالدین آموزش و پرورش گچساران در روز اول چهره ای علمی و موقر از خود نشان داد. اینکه این چهره هنگام رفتن او در این سازمان هم این گونه باشد را باید در عملکرد او جستجو کرد.
روزگار چرخید و چرخید. این چرخ هنوز می چرخد و هیچ چیز مانع آن نمی شود.
منبع : کبنانیوز
