یقه ی هم را ول نمی کردند. کم مانده بود بادمجان کاری کنند. با سلام و صلوات جدا شدند. پرسیدم دعوا سر چیست؟! یکی از آن ها غضب ناک به دیگری اشاره کرد و گفت: هر چی به زبونش میاد می گه و هنجره پاره می کنه آزادی نیست؟! آی نفس کُش!!!

یاسوج ۲۴: یادداشت///

 

/مسئول اسبق کارگروه انجمن اسلامی دانشجویان

یقه ی هم را ول نمی کردند. کم مانده بود بادمجان کاری کنند. با سلام و صلوات جدا شدند. پرسیدم سر چیست؟! یکی از آن ها غضب ناک به دیگری اشاره کرد و گفت: هر چی به زبونش میاد می گه و هنجره پاره می کنه آزادی نیست؟! آی نفس کُش!!!.

مشت های گره شده دیگری نزدیک نثار شدن بود که با پادر میانی هم فکرانش و ترس از ستاره شدن _در دولت آزادی!!!_ غلاف شد. اگر طایفه ی انقلاب مظلوم جلوه می کنند به دلیل نیست. دلایل داخلی، عوامل خارجی را تشدید می کند.

وقتی از سمت بعضی از علم داران انقلابی در عرصه ی به تنگ آمده، سلاح با تعصب و بی منطقی و بی صبری های گاه و بی گاه از کار می افتد، عوامل خارجی فرصت می یابند انقلابی گری را افراطی گری بخوانند. در انقلابی گری ، منطق و زبان نرم برای گفتگو زمینه ساز رسیدن به آرمان هایی است که برای آن ها مقاومت می شود.

برای رسید به آرمان ها باید کرد یا گفتمانی را تغییر داد. نیاز به گفتگو دارد. اگر امروز مرگ باد و درود بادها به باد می رود و شعارهای با شعور توهم خوانده می شود و اگر به جای آزادی آروغش زده می شود و آزادی اندیشه ها به مسخره گرفته می شود و اگر باورهای جامعه به تلنگری تغییر می کند؛ به این دلیل است که عقلانیت در دست اندازهای مدرنیته ضعیف و ضعیف تر شده و حوصله ی گفتگو خیلی کم می شود.

نظرات و حرف ها سطحی و باری به هر جهت و گاهی بی پایه و اساس، قوت نظر را می کاهد و شالوده ی حرف را گسیخته می کند. متناقضات جواب داده نمی شود و جمع می شود و بی خاصیتی موضوع را القا می کند.

تمرین برای رسیدن به فرد آزاد اندیش و سازی این موضوع در جامعه راهی برای گسترش عقلانیت در جامعه است. یک انسان آزاد اندیش تمرین می کند خوب بشنود، خوب تحلیل کند، خوب صحبت کند، مطالعه کند و در زوایای مختلف به مسئله نگاه کند و از نظرات مختلف بهره ببرد و راهی برای حلش بیابد.

تغییر ساختاری در جامعه و نگاه واقعی و گره گشا به آزادی منطقی اندیشه ها نیز رکن دوم برای رسیدن یک جامعه به عقلانیت است. اگر در یک جامعه ی اعضای آن عادت به تفکر سازنده و انتقادی، مطالعه هدفمند کنند و بتوانند بعضی از عادات و تعصبان مخرب خود را کنار بگذارند، امید به رشد این جامعه هست.